معرفت حسینی موکب

ای اهل کوفه! شادمان نباشید به این مصیبت که بر حسین وارد شد، که این مصیبتی بس بزرگ و کیفر آن کس که او را کُشت جهنم است

زینب گفت : ستایش می کنم خدایی را که با بعثت و رسالت پیامبرش، ما را به کرامت و بزرگواری رساند

آیا پنداشتید که اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت ما بوده است؟!

گفت : یا محمدا !این کشته ی خونین، حسین تواست!این پیکر بی سر، حسین تواست!

برادرم! این وصیت من به تو است، و توفیقی برایم نیست مگر به دست خدا. بر او توکل می کنم و به سوى او باز می گردم

    عاشورا خورشید، به اکراه چشم گشود و نگاهش را به زمین دوخت. سپاه ظلم و ستم، کبر و غرور، جهل و تعصب و طغیانگری، صف کشیده بود، تا نور را به مسلخ کشاند. همه آمده بودند. زخم خوردگان بدر و احُد. از هر قبیله و عشیره، واماندگان جمل …

امشب شب عباس بود و جلوه، جلوه ی او.

عباس و علی اکبر آمدند با مشک های پُر آب