محرم۱۳۹۹
[العلق ] ص597 – بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
[العلق1 ] ص597 – اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذي خَلَقَ
بخوان به نام پروردگارت که آفريد.
[العلق2 ] ص597 – خَلَقَ اْلإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ
انسان را از عَلَق آفريد.
[العلق3 ] ص597 – اقْرَأْ وَ رَبُّکَ اْلأَکْرَمُ
بخوان، و پروردگار تو کريمترين [کريمان] است.
[العلق4 ] ص597 – الَّذي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ
همان کس که به وسيله قلم آموخت.
[العلق5 ] ص597 – عَلَّمَ اْلإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ
آنچه را که انسان نميدانست [بتدريج به او] آموخت.
[الإسراء70 ] ص289 – وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلي کَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً
و به راستي ما فرزندان آدم را گرامي داشتيم، و آنان را در خشکي و دريا [بر مرکب ها] برنشانديم، و از چيزهاي پاکيزه به ايشان روزي داديم، و آنها را بر بسياري از آفريده هاي خود برتري آشکار داديم.
[الفجر15 ] ص593 – فَأَمَّا اْلإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَکْرَمَنِ
اما انسان، هنگامي که پروردگارش وي را ميآزمايد، و عزيزش ميدارد و نعمت فراوان به او ميدهد، ميگويد: «پروردگارم مرا گرامي داشته است».
[الفجر16 ] ص593 – وَ أَمّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَهانَنِ
و اما چون وي را مي آزمايد و روزياش را بر او تنگ مي گرداند، ميگويد: «پروردگارم مرا خوار کرده است».
نگاهی به کاروان حسینی از منظر سوره ی علق
حجت الاسلام ابوالقاسمی
شب_هفتم_محرم_99