دست قدرت خدا را امام سیدروح الله درطبس دید
نور افشانی خدا را دید
امام خمینی تاییدات خدا را می دید نورملکوت را نشانش داده بودند نورشناس بود و یقین داشت…
آیه ۷۵ سوره انعام
وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنينَ
و اينگونه، ملكوت آسمانها و زمين [و حاكميت مطلق خداوند بر آنها] را به ابراهيم نشان داديم؛ تا [به آن استدلال كند؛ و] اهل يقين گردد.
یهودی های فاسد و بهانه جو و امت یهود رسول خدا ص بدانند
ایران سرزمین خدا واهل بیت رسول خدا صلوات الله علیهم هست…
هرکه پف کند ریشش وریشه اش را خدا می سوزاند…
شن ها مامور خدا بودند..
یهود عنود هربار برعلیه اسلام نار وآتشی برپا کند خدا بواسطه نورش اطفاءاش می کند
و خدا بادست قدرت و ولایتش توی دهان یهود فاسد و خونریز می زند. یدالله فوق ایدیهم
.
آیه ۶۴ سوره مائده
كفر بسيارى از آنها مىافزايد. وما در ميان آنها تا روز قيامت عداوت ودشمنى افكنديم. هر زمان آتش جنگى [در برابر شما] افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و براى فساد در زمين، تلاش مىكنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.
محمّدبنمسلم گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم:
«آیه: ای ابلیس! چه چیز تو را مانع شد که برای چیزی که به دستان قدرت خویش خلقکردم، سجده آوری؟. (ص/۷۵) یعنی چه»؟
مولا فرمود: «دست در زبان عرب به معنای قدرت و نعمت است، خداوند فرمود: و داود، بندهی ما را که دارای امکانات [متعدد] بود به یادآور. (ص/۱۷).
و نیز فرمود: و آسمان را به قدرت خویش برافراشتیم. (ذاریات/۴۷). یعنی با نیرو. و بیگمان، ما [آسمان] گستریم. (ذاریات/۴۷).
و فرمود: با روحی عرشی از ناحیهی خودش آنها را تقویت فرموده. (مجادله/۲۲). یعنی به آنها توان و نیرو داد.
و در اصطلاح گفته میشود: فلانی در نزد من ید بیضاء دارد، یعنی نعمت دارد».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۳۴ معانی الأخبار، ص۱۶/ البرهان
دست قدرت خدا را امام سیدروح الله درطبس دید
نور افشانی خدا را دید
امام خمینی تاییدات خدا را می دید نورملکوت را نشانش داده بودند نورشناس بود و یقین داشت…
آیه ۷۵ سوره انعام
وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنينَ
و اينگونه، ملكوت آسمانها و زمين [و حاكميت مطلق خداوند بر آنها] را به ابراهيم نشان داديم؛ تا [به آن استدلال كند؛ و] اهل يقين گردد.
یهودی های فاسد و بهانه جو و امت یهود رسول خدا ص بدانند
ایران سرزمین خدا واهل بیت رسول خدا صلوات الله علیهم هست…
هرکه پف کند ریشش وریشه اش را خدا می سوزاند…
شن ها مامور خدا بودند..
یهود عنود هربار برعلیه اسلام نار وآتشی برپا کند خدا بواسطه نورش اطفاءاش می کند
و خدا بادست قدرت و ولایتش توی دهان یهود فاسد و خونریز می زند. یدالله فوق ایدیهم
.
آیه ۶۴ سوره مائده
وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْديهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشاءُ وَ لَيَزيدَنَّ كَثيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً وَ أَلْقَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ كُلَّما أَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً وَ اللهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدينَ
كفر بسيارى از آنها مىافزايد. وما در ميان آنها تا روز قيامت عداوت ودشمنى افكنديم. هر زمان آتش جنگى [در برابر شما] افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و براى فساد در زمين، تلاش مىكنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.
دست خدا
(مائده/ ۶۴)
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) فَقُلْتُ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَ فَقَالَ الْیَدُ فِی کَلَامِ الْعَرَبِ الْقُوَّهًُْ وَ النِّعْمَهًُْ قَالَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ وَ قَالَ وَ السَّماءَ بَنَیْناها بِأَیْدٍ أَیْ بِقُوَّهًٍْ وَ قَالَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ أَیْ قَوَّاهُمْ وَ یُقَالُ لِفُلَانٍ عِنْدِی یَدٌ بَیْضَاءُ أَیْ نِعْمَهًْ.
محمّدبنمسلم گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم:
«آیه: ای ابلیس! چه چیز تو را مانع شد که برای چیزی که به دستان قدرت خویش خلقکردم، سجده آوری؟. (ص/۷۵) یعنی چه»؟
مولا فرمود: «دست در زبان عرب به معنای قدرت و نعمت است، خداوند فرمود: و داود، بندهی ما را که دارای امکانات [متعدد] بود به یادآور. (ص/۱۷).
و نیز فرمود: و آسمان را به قدرت خویش برافراشتیم. (ذاریات/۴۷). یعنی با نیرو. و بیگمان، ما [آسمان] گستریم. (ذاریات/۴۷).
و فرمود: با روحی عرشی از ناحیهی خودش آنها را تقویت فرموده. (مجادله/۲۲). یعنی به آنها توان و نیرو داد.
و در اصطلاح گفته میشود: فلانی در نزد من ید بیضاء دارد، یعنی نعمت دارد».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۳۴ معانی الأخبار، ص۱۶/ البرهان