اشعار معارفی

مادر مهربان به ما آموخت

 وین درد بی نهایت ما را دوا کند زهرا  

جهان بی حضورش چه مستور بود

تو به عالم پادشاهی میکنی

شکوه فاطمه  را آشکار خواهم کرد

در جستجوي تو به فردا رسيده ايم

حمد خدا که ما را با نور همنوا کرد

آيا شود كه نيم نگاهي كني به ما؟

چشم انتظار رحمت پروردگارم بايد به سوي فاطمه سبقت بگيريم

بهترین بنده ی خدا باشیم

همپای مادر، اوج ارزشهای ماست

بـه دنـیـای ابـلـیس پـایــان دهـیـم

در جستجوی نور تو «عج» از خویش رفته ام/یعنی ببار و ظرف مرا غرق نور کن

خانه ی مادر همان جایی که اوست

ما عهد نمودیم بسازیم و بریم با فاطمه س برخیز که باید برویم

بر سرِ سفره ریزه خوارِ تواییم

بیا محضر مادر مهربان، أبالفضل ما بود و دریای نور

قـلـب­ هــا با حـــبّ مــــــولا ص مــي تپد                   

غرق در نور همه می رفتند

بـرخیـز بتـاز و روز و شب بـالا باش