صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بسم الله الرحمن الرحیم
حسینی شویم
زما ن قیام سپاه خداست
سرآغاز رزم أبالفضل ماست
سراسر به گوش آید از کربلا
صدای سم اسب یاران ما
تلاطم به پاگشته در آسمان
ز آرایش جنگی کاروان
به خط گشته یک لشگر بیشمار
به سربازی صاحب ذوالفقار
إما م زمان با همین أربعین
به مجرایی شیعیان در زمین
ز بالاترین إرتفاعات نور
سراز یر دنیا شده تا ظهور
تکاپوی ما بوي باران اوست
ز آرامش قبل طوفان اوست
به نابودی دشمن آماده ایم
ولی تاب ع نور فرمانده ایم
در این آیه میجوشد از کربلا
ز چشمان فرمانده نور خدا
چرا کربلا کربلا گشته است؟
ز یارتگه أنبیا گشته است؟
به کرب و بلا دخت مولا چه دید؟
چرا عمه إلا جمیلا ندید؟
حماسی ترین مَشی در کربلاست
ولی راز آن بیش از این ماجراست
شهادت عیان بود پس راز نیست
خدایا در این ماجرا راز چیست؟
به کرب و بلا صحنه نورانی است
یکی غر ق در نور أفشانی است
عوالم ز این نور روشن شود
سرانجام آن محو دشمن شود
خدا با ظهورات نور إمام
ز دشمن بگیرد بسی إنتقام
از این رو بیا کربلایی شویم
به خونخواهی او خدایی شویم
ز أبعاد نوری در این ماجراست
که هر أرزشی چشمه اش کربلاست
اگر کاروان حسینی نبود
به سوی ظهور أربعینی نبود
ظهور بروزات این صورت است
بهشتی که سرتاسرش نعمت است
أبالفضل ما رفت سوی فرات
که آب آورد در مسیر حیات
حیاتی که در حین تقدیم جان
به خوبان عطا گشت در هر زمان
در این صحنه او باب حق را گشود
شهادت به معنای پایان نبود
أبالفضل ما بود و دریای نور
در این پهنه میتاخت سوی ظهور
به نحوی که او تربیت گشته بود
تهی از خود و شخصیت گشته بود
به همپایی نور مولا حسین
وجودش پر از نور شد با حسین
قمر گونه میتاخت در کاروان
ولی غرق فرهنگ تقدیم جان
در آن دم که در کربلا شد شهید
ز جسمش رها گشته بالا پر ید
حسینی شد و رفت در آسمان
فراتر از آن رفته شد بینشان
بسی نور میتابد از دست او
که مجرای نور الحسین است او
دل شيعیان ساكن كربلاست
که این خانه سكوي پرتاب ماست
همه أنبیاء کربلا آمدند
که در نور این خانه بالا روند
بیا با حسین آسمانی شویم
به همپایی او حسینی شویم
به مجرایی نور مولایمان
همه شیعه باشیم و در آسمان
برای همیشه چو مولا شویم
که هر لحظه با نور إحیا شویم
امام حسین قلب این ماجراست
که معطو ف پمپاژ نور خداست
إمامی که با نور أفشانیش
نشانی شد از ربِّ پنهانیش
زمان و مکان تحت فرمان اوست
جهان در ید نور سلطان اوست
ز اوج عوالم به سوی ظهور
خدایی کند در نظام أمور
بدان ! نور ألروح زین أربعین
شده وارد خا ک این سرزمین
چنان مادری های او جاری است
که آماده ی بهره داری است
چه در قالب مرد هستی چه زن
صفتهای بیگانه را پس بزن
که چون پنجره باب خالی شوی
و مجرای این نور عالی شوی
اگر نور مادر بتابد به ما
خدا داند از ما بسازد چه ها
از این لحظه جان بر کف آماده باش
به همراهی نور دل داده باش
حنیفیت شیعه بالاتر است
به همپایی نوری مادر است
به پهنای شمشیر در هر نماز
به میدان بیا و سراسر بتاز
بیا محضر مادر مهربان
چو نوری که وصل است با آسمان
فقط مادر مهربان را ببین
که از آسمان آمده تا زمین
گواه حضورش همین آیه هاست
به میدان بیا کاو در این ماجراست
هماهنگ با نور آیات باش
حنیفانه در إرتفاعات باش
وصلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهر ین و عجل فرجهم
