بایگانی برچسب: محمد جواد عسکری

شعر/ یعنی ای عشق هنوز است سلیمانی ها

همیشه روشن و بالاست آسمان حسین

گر بنهی که او برد دست و دل و زبان رود

عبد او باش که تا نقطه ی ادنی ببرد

در جاده ای که نور هُدا بود و مادرم

بر دست ساقیش که پی آب رفته بود هم بوسه او به رسم وفا خورد و گفت نه

ای کشتی تا ابد کشیده

شکافت سینه ی کعبه شگفت مهر خدا

هر خنده ای که خنده ی مادر نمی شود

یک آسمان نگاه خدا بود و مادرم

می سوزد اندر آتش فتنه،تن های اطفال میانماری آری عجیب انگار می آید تاریخ با اوراق تکراری در پیش چشمم کربلا آمد با خیمه هایی غرق در آتش شمر و سنان و حرمله بردند مظلوم را با ناله و زاری فرقی ندارد آه مظلومان در هر زمان از هر مسلمانی …

هر خنده ای که خنده ی مادر نمی شود

در جاده ای که نور هدا بود و مادرم