نفحه ای گر رسد از خطه ی کنعانی ها
صبر یعقوب ندارند سلیمانی ها
قاصدک را سر ماندن به سر بستان نیست
موج یک رایحه کافی است به طوفانی ها
شرح میقات بپرس از تن اربا اربا
جلوه ی عشق چنین است به ربانی ها
سجده ات را به هر آن کس که سرودم فهمید
انقلابی است در این کرنش پیشانی ها
شوری افتاده عجب در صف تورانی ها
هان کجا می روی ای رستم ایرانی ها
آسمان است بلی جای تو اما برگرد
لشکری آور از آن جبهه ی نورانی ها
چشم بد دور که باریدن باران باقی است
آسمان حامل وحی است به بارانی ها
خاتمی سرخ به جا مانده به انگشتش بود
یعنی ای عشق هنوز است سلیمانی ها
محمد جواد عسکری
1398/10/27