مناجات عاشقانه، مخلوق با خالق

 وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ أَشْكُو غُرْبَتِي وَ بُعْدَ دَارِي وَ قِلَّةَ مَعْرِفَتِي وَ هَوَانِي عَلَى النَّاسِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين‏
اى پروردگار من، به تو از غربت خود و دورى خانه و جايگاه [از قرب تو]و اندكى شناختم و خوارى در نزد مردم، گله مى‌گذارم، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ لَا تُحْوِجْنِي إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ ثَبِّتْ [أَثْبِتْ‏] قَلْبِي عَلَى طَاعَتِكَ
خداوندا، هيچ‌گاه مرا به اندازه‌ى يك چشم برهم زدن به خود وامگذار و به هيچ‌يك از آفريده‌هايت محتاج مگردان و دلم را بر [انجام]طاعتت استوار بدار.
اللَّهُمَّ اعْصِمْنِي بِحَبْلِكَ وَ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ نَجِّنِي مِنَ النَّارِ بِعَفْوِكَ
خدايا، مرا به چنگ زدن به ريسمانت موفق بدار و از روزى افزون خود روزى بخش و به گذشت خود از آتش جهنّم رهايى‌ام ده.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ تَعْجِيلَ مَا تَعْجِيلُهُ خَيْرٌ لِي وَ تَأْخِيرَ مَا تَأْخِيرُهُ خَيْرٌ لِي
خدايا، شتاب كردن آنچه را كه شتاب در آن به خير من است و به تأخير انداختن آنچه را كه تأخير آن به خير من است، از تو خواهانم.
اللَّهُمَّ مَا رَزَقْتَنِي مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلَالًا طَيِّباً فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ
خدايا، هر روزى‌اى را كه به من عطا كردى، حلال و پاكيزه و همراه با آسانى و فراوانى و عافيت از جانب خود، قرار ده.
اللَّهُمَّ سُدَّ فَقْرِي فِي الدُّنْيَا وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ
خداوندا، نادارى مرا در دنيا برطرف كن و بى‌نيازى را در جانم و گرايشم را به آنچه نزد تو است، قرار ده.
اللَّهُمَّ ثَبِّتْ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي وَ اقْطَعْ رَجَائِي عَنْ خَلْقِكَ حَتَّى لَا أَرْجُوَ أَحَداً غَيْرَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
خداوندا، اميدت را در دلم استوار بدار و اميدم را از آفريده‌هايت قطع كن تا اين‌كه به جز تو اميد نبندم اى پروردگار جهانيان.
اللَّهُمَّ وَ فِي سَفَرِي فَاحْفَظْنِي وَ فِي أَهْلِي فَاخْلُفْنِي‏ وَ فِيمَا رَزَقْتَنِي فَبَارِكْ لِي
خدايا، در سفرم مرا نگاه دار و در رابطه با خانواده‌ام جانشين من باش و آنچه را كه به من روزى داده‌اى مبارك گردان
وَ فِي نَفْسِي فَذَلِّلْنِي وَ فِي أَعْيُنِ النَّاسِ فَعَظِّمْنِي وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ فَحَبِّبْنِي
و مرا در نزد خود(نفسم) خوار و در چشم مردم بزرگ بدار و نيز-اى پروردگار من-مرا محبوب خودت قرار ده
وَ فِي صَالِحِ الْأَعْمَالِ فَقَوِّنِي وَ بِسُوءِ عَمَلِي فَلَا تُسْلِمْنِي [تُبْسِلْنِي‏] وَ بِسَرِيرَتِي فَلَا تَفْضَحْنِي وَ بِقَدْرِ ذُنُوبِي فَلَا تُخْزِنِي [تَخْذُلْنِي‏] و بر انجام اعمال شايسته يارى كن و به اعمال زشت مسپار [دچار مكن]و به واسطه‌ى درون و باطنم رسوا مكن و به اندازه‌ى گناهانم رسوا و خوارم مكن.
وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ أَشْكُو غُرْبَتِي وَ بُعْدَ دَارِي وَ قِلَّةَ مَعْرِفَتِي وَ هَوَانِي