بایگانی برچسب: مناجات عاشقانه

خداوندا، هيچ‌گاه مرا به اندازه‌ى يك چشم برهم زدن به خود وامگذار

«بانوجان زینب!» پناهمان ده، دنیا آتش گرفته، به هرجا می نگریم تل شما پیدا نیست . صدای زجه کودکان گوش آسمان و فلک را کر کرده .

اماما! دشمنان تو، دشمنان عالم و ظالمان برتو ظالمان ابد اند. آنان « مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ» هستند. آنان که روزی ادعای دوستی تو و جدت یگانه ات  را داشته اند؛ در عاشورا عَبَدَ الطَّاغُوتَ شدند.

اماما! دشمنان تو، دشمنان عالم و ظالمان برتو ظالمان ابد اند. آنان « مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ» هستند. آنان که روزی ادعای دوستی تو و جدت یگانه ات  را داشته اند؛ در عاشورا عَبَدَ الطَّاغُوتَ شدند.

خداوندگارا! چه شد که دعوت به انتقام مبدل شد ؟ چه می شود این مردمان نامرد را که فرزند رسول تو، ناجی مردمان و خوبترین خوبان عالم را به دشمنی گرفتند؟ به چه جرمی ؟

آقا جان! دنیا به جانمان آتش زده است.  و ماچنان خیمه ای که در غربت عاشورا سوخت ، گر گرفته ایم  خسته ایم خسته ایم خسته از هروله میان کوفه و کربلا؛ «هل من ناصر ینصرکم»

خدایا! در آستانه اذان ظهر عاشورا، باران تیر باریدن گرفت. چشمه های خون جوشیدن گرفت، آسمان در هم پیچید، در میانه آسمان و زمین عشق خطی کشید . نه در پهنای افق که در ارتفاع زمین تا آسمان

مولا جان! مولای خوبی ها تا ابد! شما در زمان و مکان نمی گنجید که آسمان ها به نور شما و اسماء مطهرتان منور است

مقید به قرآن باشیم، نه مقید به خودمان! مقید به حقایق قرآنی و حقایق عترت (علیه‏السلام) باشیم نه مقید به خودمان!  در حریم اهل‏بیت (ع) خلاف نگوییم!