«بانوجان زینب!»
پناهمان ده
دنیا آتش گرفته
به هرجا می نگریم تل شما پیدا نیست . صدای ضجه کودکان گوش آسمان و فلک را کر کرده .
قدم رنجه کن که خاک دامنت سوی چشمان ماست
«تولا» قدم به قدم به سوی ولیّ رفتن است
بیا و ما را به آقامان،به ولیّ مان برسان
عمه جان بیا و پرده را کنار بزن و صحنه را از نو زیبا کن
بیا و ما را به مقصد برسان
بیا و«ما رایت الا جمیلا » را از نو تفسیر کن
سلام علیکم. دستتان بی بلا.
گمان کنم این دو عبارت نیاز به اصلاح دارد.
1- خاک دامنت سوء چشمان ماست.
2- و«رایت الا جمیلا » را از نو تفسیر کن.