صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بِسم الله الرحمن الرحیم
98/7/7
مناجات خوبان در آستانه اربعین حسینی (ع) :
مقید به قرآن باشیم، نه مقید به خودمان!
مقید به حقایق قرآنی و حقایق عترت (علیهم السلام) باشیم نه مقید به خودمان!
در حریم اهل بیت (ع) خلاف نگوییم!
مواظبت کنیم کلاممان را، اندیشه مان را، نکند اشتباه بگوییم!
در حریم اهل بیت (ع) فقط قرآن باید حاکم باشد!
حرف عترت همان قرآن است! ﴿ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدي لِلَّتي هِيَ أَقْوَمُ﴾[1]
چقدر زیباست: آدم از منظر آیات 51 تا 69 مائده از منظر این سیاق ولایت به اهل بیت(ع) نگاه کند!
چقدر زیباست، انسان، قرآنی به اهل بیت(ع) نگاه کند!
انسان، قرآنی نسبت به اهل بیت(ع) فکر کند!
وقتی آخرالزمان شد بداند طبق این آیاتِ قرآن، ولیّ بالا سر جامعه وجود دارد!
حوادث را دیدید فکر نکنید که اینها اتفاق است، اینها توسط دشمن پرداخت شده…
خدا را ولیّ بدانید!
به الان نگاه نکنید که آمریکا را ولیّ بعضی از حوادث میدانند!! روسیه را ولیّ بعضی حوادث دیگر میدانند!! ایران را ولیّ بعضی حوادث دیگر می دانند! و قائل هستند که جهان در تعامل بین این اولیاء است!!
نه! این منظر بدی است منظر خوبی نیست!
ما قائل باشیم که کل دنیا تحت ولایت الله است!
از پنجرۀ وجود رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و سپس از وجود تک تک اهل بیت(ع) و در نهایت از پنجرۀ وجود امام زمان مان (عجل الله تعالی فرجه) این ولایت دارد اعمال میشود!
ولایت خدا از 14 پنجرۀ به دنبال هم دارد میآید!
همیشه اینطور بوده و هست و خواهد بود!
هیچ ماجرایی در هیچ زمانی پیش نمی آید که غیر از این باشد!
همیشه خدا در حال ولایت است و ولایت خدا از 14 پنجرۀ باز بدنبال هم می آید و به کل خلایق میرسد!
لذا به امام زمان(عج) چه میگوییم؟ سراغشان میرویم دنبالشان میگردیم:
« أَيْنَ بَابُ اللَّه، أَيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى؟»
کجاست آن دریچۀ بازی که خداوند از طریق آن دریچه عطا می کند؟
با این حس و حال به سمت اربعین برویم، با این حس و حال آمادۀ اربعین شویم!
و ان شاءالله خداوند توفیق عطا کند سفر خیلی خوبی داشته باشیم!
همه برویم اربعین، از این منظر به امام حسین(علیه السلام) نگاه کنیم!
نگوییم: ای آقای خوبی که آمدیم زیارت شما!
ای باب ولایت الله، ای کسی که از طریق شما اهل بیت دارد ولایت می کند؛ اینطور نگاه کنیم!
ان شاءالله خداوند بهترین برکات و خیرات و توفیقات را بر شما عزیزان عطا کند!
و از تصدق سر شما بزرگواران به بندۀ ناچیز هم رحمی کند و محبتی کند!
خدا را شکر میکنم که در جمع شما شیعیان و مقیدان به ولایت اهل بیت(ع) هستیم!
خدا را شکر می کنیم که در مجلس ذکر اهل بیت(ع) هستیم!
ان شاءالله مطالبی که گفته میشود خلاف نباشد، حرف نفس نباشد، به صحت نزدیکتر باشد!
خودم همیشه حرفم اینست که درصدی از حرفهایت ان شاءالله صحیح است درصدیش هم اشتباه است!
بگرد اشتباهات کلامت را پیدا کن ـ بِخودم عرض میکنم ـ بگرد اشتباهات کلامت را پیدا کن و اصلاح کن!
حریم امام(علیه السلام) را تو نباید کثیف کنی!
خودم قائل نیستیم که حرفهایم صددرصد درست است!
اما می گوییم آیا میشود روزی برسد که حرفهایمان قرآنی باشد و نزدیک به صددرصدش قرآنی باشد؟
اینکه یک روزی برسد که حرفهایمان صددرصد قرآنی باشد فکر نمیکنم اینطور بشویم، اما لااقل نزدیک به صددرصد شویم، تا می توانیم در این راستا سعی کنیم!
بعضی گذشتگان را نگاه میکنیم کتاب نوشتند و گفتند این کتاب از جانب رسول الله (ص) است!
وقتی کتابشان را به قرآن عرضه میکنیم می بینیم که اصلاً نمی خورد که از جانب رسول الله (ص) باشد!
ما قائل نیستیم مطالبمان از جانب اهل بیت (ع) است!
یک لحظه هم بنده این را در خودم نمی بینم و چنین چیزی قائل نیستم!
یک جمله را هم نمی توانم بگویم این جمله از امام زمان است!
این جمله از جانب اهل بیت(ع) است!
اما تا می توانیم سعی کنیم که نزدیک به حرف خدا و پیغمبر شویم!
و ان شاءالله خداوند کلاممان را اصلاح و اصلاحتر کند!
خدا بهترین توفیقات را برایمان جاری کند!
ماه محرم است، شب جمعه است، هدیه به پیشگاه مولایمان امام حسین(علیه السلام) صلواتی بفرستید
و در خاتمه برویم در خانۀ امام حسین (علیه السلام) دور حرمشان بچرخیم، صدایشان کنیم، شاید در را به رویمان باز کنند!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
صاحب این خانه کیست؟ ﴿ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ﴾
ما کیستیم؟ به خودمان نگاه نکنیم! به بزرگی صاحبخانه نگاه کنیم!
صاحب این خانه کیست؟ ﴿ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ﴾
رب به معنای خدا نیست! به معنای پرورش دهنده است، به معنای تربیت کننده است،
آن صاحبی، آن تربیت کننده ای که هیچکس کرامتش به کرامت او نمی رسد!
کریم ترین افراد نزد او کم میآورند!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما ﴿ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ﴾ است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش ﴿ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ﴾!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش کوثر است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش زهرا است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش بهشت است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش ﴿ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ﴾[2] است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش ﴿ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ﴾[3] است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش شفاعت است!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ! اسمش اَباعَبْدِاللَّهِ است، اما صفتش خیرات است!
شب جمعه است آمدیم در خانۀ چنین آقایی!
نه از بین خانه هایی بیاییم در این خانه، خانۀ دیگری نیست، همه جا ظلمات است
﴿ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ﴾[4]، ظلمات روی ظلمات، همه جا تاریکی، تاریکی مطلق!
یک خانه وجود دارد که نور دلنشینی از این خانه به همه جا ساطع است!
نور حاکی از اینست که کسی در این خانه وجود دارد!
پس صاحب این خانه را صدایش کنیم شاید در را به رویمان باز کند!
آیا کسی وجود دارد که در را به روی اهل ظلمات باز کند؟
آیا کسی وجود دارد که در را به روی اهل گناه باز کند؟
آیا کسی وجود دارد که در را به روی آواره گان باز کند؟
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
از دور نور خانۀ شما را دیدیم بسوی خانۀ شما آمدیم!
ان شاءالله در کل اربعین رد این نور را میخواهیم بگیریم بیاییم به خانۀ شما برسیم!
آیا در خانه را به روی ما باز می کنید؟
یا بیاییم چند روز دور حرمتان بچرخیم و برگردیم!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
تا چه موقع آوارۀ بیابان باشیم؟
تا چه موقع گِرد خانۀ شما بگردیم؟
آیا می شود در خانه را به روی ما باز کنید؟
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
سعی کردم به خودم نگاه نکنم!
سعی کردم به نور خانۀ شما نگاه کنم تا مدام امید در من افزایش پیدا کند!
ای صاحب خانه! نور خانۀ شما خیلی دلنشین است!
این برمیآید که خودتان خیلی دلنشین هستید!
آیا می شود در خانه تان را به روی ما باز کنید؟
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
ای کاش همۀ زندگیمان همین جمله باشد!
ای کاش در این حس و حال باشیم و در همین حس و حال از دنیا برویم!
ای کاش لااقل موقع فوتمان بیاید، جواب سلاممان را بدهد و در خانه شان را لااقل آن موقع به رویمان باز کند که آن موقع نیازمان خیلی زیاد است!
وقتی فوت کردم کجا بروم؟ در اعمال خودم؟ در نمازهای خودم بروم؟
خودم برای اینها قیمتی قائل نیستم، کجا بروم؟ در بیابان برهوت برزخ آواره شوم؟
آن موقع به شدت نیاز دارم که امام حسین(ع) پناهمان دهند و ما را وارد خانه شان کنند!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ!
ای کاش همیشه در همین حالت باشیم، این میسر است خداوند میفرماید:
﴿ الَّذينَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ دائِمُونَ﴾[5] بعضی ها دائم در نماز هستند!
یک معنای صلات، صلوات است!
ای کاش ما در سلام بر امام حسین(ع) باشیم!
همیشه در صلوات بر امام حسین(ع) باشیم!
ان شاءالله یک روزی برسد که در خانه را به رویمان باز کنند! امید به خدا!
هدیه به پیشگاه مولای مان اَبا عَبْدِاللَّهِ الْحُسَیْنِ(ع) صلواتی بفرستید!
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
[1] ـ [إسراء9] ص283 ـ ﴿ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدي لِلَّتي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنينَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبيراً﴾.
[2] ـ [ذاریات15] ص521 ـ ﴿ إِنَّ الْمُتَّقينَ في جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ﴾.
[3] ـ [آل‌عمران15] ص51 ـ ﴿ قُلْ أَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذلِكُمْ لِلَّذينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصيرٌ بِالْعِبادِ﴾.
[4] ـ [نور40] ص355 ـ ﴿ أَوْ كَظُلُماتٍ في بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ﴾.
[5] ـ [معارج23] ص569.
