بسم الله الرحمن الرحیم
بگذار تا ببارم
بگـذار تـا ببـــارم چـون أبــر بَـر بـیــابـــان
با قطــرههای جــاری در مـاجـــرای بــــاران
یـک رودخــانـه بـاشـیـم جــاری درونِ عـالم
رودی کـه مـیرود تـــا آبـــــادی بـیـــابـــان
همـواره در حــریـمِ ایـن نهــر، کــوثـــرانــه
چون چشـمهای بجـوشـیم بر ابتــدا و پــایــان
لَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَـيْبْ لاَسْتَـكْـثَرْتُ مِنَ الخـَـيْرْ
یعنی که خــیرِ کــوثـر، روزی شــود نـمایـــان
پُـر میشـود دوبـاره از مـــاجــرای این نَهــر
ظـرفِ وجــودِ افــراد در وسـعـتــی فـــراوان
چـون قالـبـی بـرای مفـهـــومِ نـــور در فُـرم
بـاشیــم آیــههــایــی زایــن آیـــه از هــزاران
بهـرِ إقـــامـــهی ایـن دریـــــای مـــادرانــه
جــاری شـویـم تا عمـق بـا حرکتـی شتـابـــان
وَز اوجِ آسـمان چـون وَالشَّـمسِ وَ ضُـحـاهـا
مـا را چنـان نگـاهـت بـر عــالمـی بـتـــابـــان
سـاطع شـویم بـا تـو بـر جـای جـای هستـی
مـانـنـدِ روشـنـــایــی در نـــورِ روزگــــاران
همجنسِ نـورِ رضـوان پیوسته چون تـو باشیم
آبِ حـیـــاتِ جــاری در مـوســـمِ بهـــــاران
این نعمـتِ بهشــتـی بر قلـبِ مـا اثــر کـــرد
دیـدیـم تا چگـونه او میدهــد بـه مـــا جـــان
حمــدِ خـــدا که در ایـن دورانِ مـهـــدویّــت
ایـن نـــور مـیتـــراوَد همـواره از خـراســـان
ایجـــادِ نـشـئهی حق دیـگــر شروع گـشـتــه
زیـرا بــروز کــرده، او چــون قــوایِ یــــاران
هـمراسـتـای نــورِ وَ الْعـــادِيـاتِ ضَـبْـحــا
بـرخـیــز تـا بـتــازیـم هـمپــای بــا ســواران
بهــرِ حکــومـتِ او مجــرای نـــور بـاشـیــم
پــایــان دهـیـم بـر ایـن دورانِ شــامگـاهــان
وصلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین و عجل فرجهم