سفرهای دور و دراز سعدی از شام تا آسیای صغیر
ادامه نوشته »شعر/ برآمد باد صبح و بوی نوروز
بهاری خرم است ای گل کجایی
ادامه نوشته »شعر/خرما نتوان خوردن ازین خار که کشتیم
باز شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
ادامه نوشته »شعر / دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
ادامه نوشته »شعر/ به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
ادامه نوشته »شعر/ درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
ادامه نوشته »شعر/ ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
ادامه نوشته »شعر/ ما گدایان خیل سلطانیم
سر ببازیم و رخ نگردانیم
ادامه نوشته »شعر / بَلَغَ العُلیٰ بِکَمالِهِ
اللهم صل علی محمد و آل محمدوعجل فرجهم
ادامه نوشته »شعر/ ماه فروماند از جمال محمد ص
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی،، آمده مجموع در ظلال محمد ص
ادامه نوشته »شعر/ خوشتر از دوران عشق ايام نيست
بامداد عاشقان را شام نيست
ادامه نوشته »شعر/ به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست
ادامه نوشته »شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
شعر/تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
ادامه نوشته »شعر/شب عاشقان بیدل، چه شبی دراز باشد
تو صنم نمیگذاری، که مرا نماز باشد
ادامه نوشته »تن آدمی شریف است به جان آدمیت /نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
شعر/ نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
ادامه نوشته »در اخبار شاهان پیشینه هست
بوستان سعدی ره : حکايت اتابک تکله
ادامه نوشته »