صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
“الذِّکرُ خبَرُ الذِّکر ” یعنی ذکری که ما از حق می کنیم نشان آن است که، حق ما را یاد کرده است.
از کلمات قصار باباطاهر
مولانا همین نکتۀ باباطاهر را در حکایت زیر آورده است:
آن یکی ” الله ” می‌گفتی شبی
تا که شیرین گردد از ذکرش لبی
گفت شیطانش خَمُش ای سخت رو
چند گویی آخر ای بسیار گو
می‌نیاید یک جواب از پیش تخت
چند اللَّه می‌زنی با رویِ سخت؟
او شکسته دل شد و بنهاد سر
دید در خواب او خَضَر را در خضر
گفت هین، از ذکر چون وا مانده‌ای؟
چه پشیمانی از آن کش خوانده‌ای؟
گفت لبیکم نمی‌آید جواب
زان همی‌ترسم که باشم ردّ باب
گفت خضرش که خدا گفت این به من
که برو با او بگو، ای ممتحن
نی که آن اللهِ تو لبیکِ ماست؟
آن نیاز و سوز و دردت پیکِ ماست؟
نی تو را در کار من آورده ام؟
نی که من مشغول ذکرت کرده ام؟
ترس و عشقِ تو کمندِ لطف ماست
زیرِ هر یا ربّ تو لبیک هاست
حسین الهی قمشه ای
