صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
خانه ی مادر چه غوغایی شده است
عشق باریده است دریایی شده است
بیکران دریاست این دریای عشق
مرغکانش مست این صهبای عشق
مست دریایند اما مستتر
شادمان نزد ملیک مقتدر
بال و پر در آب آن دریا زنند
خویش را در آتش صهبا زنند
عشق می نوشند مرغان دم به دم
غیر او ز آنها نیاید هیچ دم
این چه دریایی است، مرغانش کیند
گویی اینها از دیاری دیگرند
هر طرف دریای جوشان فاطمه است
هر طرف موج خروشان فاطمه است
بر زبان قطره ها بی فاصله
فاطمه است و فاطمه است و فاطمه
هر درختی روی این دریا ز جان
دارد از آن بی نشان صدها نشان
میوه های باغ و بستان فاطمه است
در رگ برگ درختان فاطمه است
شبنم این بوستان بر روی گل
می نگارد آیه های چهار قل
مست او بینی هزاران در هزار
بلبل و طوطی و قمری و هزار
اکبر از وصف است بحر فاطمه
کیست داند حد و قدر فاطمه
مصطفی را باب رحمت فاطمه است
آبشار هر چه نعمت فاطمه است
یاد مادر باش تا آنجا شوی
بسته بر بال و پر عنقا شوی
یاد مادر نسخه ی مشکل گشاست
یاد او ذکر تمام انبیاست
خوش به حال مرغکان کوی او
خوش به حال ساکنان جوی او
خوش به حال کودکان خانه اش
خوش به حال جوجه های لانه اش
خوش به حال آن نسیمی که سحر
می کند از کوچه ی مادر گذر
خوش به حال قاصدک ها لاله ها
خوش به حال حلقه ی پروانه ها
خوش به حال آن که در هر صبح و شام
ذکر مادر باشدش شرب مدام
