صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
غلامان فاطمه (س)
ما غلامان کوی جانانیم
بهترین خانه را غلامانیم
ما غلامی کوی جانان را
کمتر از پادشاهی نمی دانیم
پیش از این عبد نفس بودیم و
بعد از این، ما غلام جانانیم
برتر از صاحب است و ما او را
مهربان تر، ز هر کسی دانیم
بعد از آوارگی و گمراهی
در پناه اش به سان مهمانیم
هر چه بودیم در فقیری و جهل
ما کنون، غرق باغ و بستانیم
ریزه خواران سفره اوییم
سفره را سهم خود نمی دانیم
هرچه جز او، ز خود جدا کردیم
در ره اش ما گذشته از جانیم
ما چه هستیم؟ خاک درگاهیم
خاکی از کوی مهربانانیم
هر چه ایم از وجود و هستی اوست
که ز مهرش هنوز حیرانیم
مادری مهربان ترین، داریم
که به لطف اش هزاردستانیم
ما همه بچه های شهر غریب
ره بجز خانه اش نمی دانیم
یاد و ذکر محبت او را
بهترین رسم سلوک می دانیم
چشم بر نعمتی نداریم و
تا ابد سر به زیر می مانیم
همچنان بوی چادر او را
بهترین نعمت خدا خوانیم
فاش گوییم، ما همه خود را
جز غلامان فاطمه (س) نمی دانیم
در غلامی اهل خانه ی او
همچنین با وفا به عهد و پیمانیم
حاجت ما همه حریم امام (ع)
ورنه ما خود که هیچ نستانیم
جایگاهی برای خود نمی خواهیم
گر چه گفتیم، ما غلامانیم
هر چه هستی است، از محبت اوست
هیچ هستیم و هیچ می مانیم
یک نگاه ایم، سوی محضر او
محضرش را بهشت می دانیم
جان ما بسته به، نظاره اوست
بی نگاهش، دوام نتوانیم
هر چه گفتیم، آرزومندی است
ور نه خود، لایق اش نمی دانیم
