اعتصابات فراگیر در انگلیس، دولت “ریشی سوناک” را ساقط خواهد کرد؟/ ۳ دلیل اصلی اعتصاب‌‎های گسترده

بریتانیا در ماه های اخیر وضعیت بی ثباتی را به ویژه از حیث ساختارهای دولت در این کشور تجربه کرده و به طور خاص “لیز تراس” نخست وزیر قبل از ریشی سوناک نیز تنها چند هفته به عنوان نخست وزیر فعالیت داشت.

به تازگی چیزی در حدود نیم میلیون کارمند انگلیسی با برنامه ریزی اتحادیه‌های کاری در این کشور، دست به اعتصاب فراگیر و برگزاری تظاهرات زده اند. موضوعی که تحلیل و تفسیرهای مختلفی را برانگیخته و بسیار از ناظران و تحلیلگران مسائل انگلیس سعی داشته اند هر کدام از منظری، به واکاوی این تحول، ریشه یابی آن و البته چشم اندازهای آتی محتمل در قالب آن بپردازند. از این رو، دلایل مختلفی در مورد ریشه های شکل گیری اعتصابات بی‌سابقه در انگلیس مطرح می شود که اغلبِ آن ها در تاکید بر سه مقوله محوری، اشتراک نظر دارند.

یک: اعتقاد بریتانیایی‌ها به طبقاتی بودنِ دولتشان
یکی از اصلی‌ترین محرک های اعتصابات گسترده و فراگیر جاری در انگلیس، اعتقاد عمیق مردم انگلیس و به طور خاص جامعه کارمندی و کارگری این کشور به این اصل است که دولت انگلیس بیش از آنکه در خدمت منافع همه جامعه انگلیس باشد و برای خود موقعیتی فراطبقاتی تعریف کند، عملا در خدمت منافع سرمایه داران، افراد ثروتمند و پرنفوذ و به طور خاص شرکت ها و کارتل های قدرتمند اقتصادی است.

همان هایی که افکار عمومی انگلیس معتقدند در پشت پرده، معادلات کلان سیاسی و اقتصادی این کشور را نیز راهبری و مدیریت می کنند. از این رو، عامه مردم به این درک راهبردی رسیده اند که برای استیفای حق خود، نباید به دولت رو بزنند و از آن درخواست کمک کنند بلکه باید از جایگاه طبقاتیشان، دولت انگلیس را تحت فشار قرار دهند تا حقوق آن ها را نیز محترم بشمارد.

دو: اعمال فشار دولت انگلیس بر کارمندان و کارگران انگلیسی
انگلیس از زمان آغاز پاندمی ویروس کرونا در سال 2020 و سپس رخداد بحران انرژی جهانی و طیف متنوعی از دیگر بحران های اقتصادی و سیاسی، فشار زیادی را بر کارمندان خود مخصوصا آن هایی که در نظام بهداشت و درمان انگلیس و یا آن هایی که در چهارچوب های حکمرانی منطقه ای این کشور فعال بوده و هستند، وارد کرد. البته که کارگران انگلیس نیز سختی های زیادی را متحمل شدند و کیفیت زندگی آن ها آسیب های زیادی را شاهد بوده است.

با این حال، اکنون که مخصوصا رگه های بحران پاندمی کرونا در انگلیس تا حد زیادی کمرنگ و ضعیف شده، دولت برتیانیا به جای قدردانی از طبقات کارمند خود و آن هایی که در حوزه بهداشت و درمان فعال بودند، عملا کاهش بودجه اختصاص یافته به آن ها و کاهش درآمدهایشان را مبنای کار قرار داده است.

مساله ای که موجب شده تا کارمندان و کارگران انگلیسی از دریافت دستمزد و پاداش خود از سوی دولت بریتانیا در قالب از دست دادن مشاغلشان و یا کاهش حقوقشان سخن بگویند. از این رو، این موضوع به شدت آن ها را عصبانی کرده و بر علیه دولت برتیانیا بسیج کرده است.

سه: تضعیف سرمایه اجتماعی دولت بریتانیا
در نهایت باید گفت که یکی دیگر از محرک های اصلی بحران های جاری در بریتانیا، تضعیف سرمایه اجتماعی دولت در این کشور است. نمود عینی این مساله را نیز در این رابطه شاهدیم که طیف های گسترده ای از کارمندان و کارگران بریتانیایی به به اتحادیه های کاری خود جهت استیفای حقوقشان روی آورده اند. مساله ای که نشان می دهد اساسا دولت بریتانیا و نخست وزیر این کشور نزد طبقات کاری بریتانیا از اعتبار چندانی برخوردار نیستند و مردم به آن ها اعتمادی ندارند.

موضوعی که از همین حالا سبب شده تا بسیاری نسبت به کوتاه بودن عمر دولت “ریشی سوناک” اشاره داشته باشند و تاکید کنند که این دولت از همین حالا نیز فلج شده است. جالب اینکه دولت سوناک به جای اینکه مشکلات مردم این کشور را چاره کند، راه برخوردهای قهری و تهدید به اخراج کارمندان دولت از شغلشان را در پیش گرفته و پارلمان بریتانیا نیز در حال برربسی راه های برخورد با اعتصاب کنندگان است.

البته که بریتانیا در ماه های اخیر وضعیت بی ثباتی را به ویژه از حیث ساختارهای دولت در این کشور تجربه کرده و به طور خاص “لیز تراس” نخست وزیر قبل از ریشی سوناک نیز تنها چند هفته به عنوان نخست وزیر فعالیت داشت. موضوعی که از یک بحران سیاسی گسترده در بریتانیا در کنار اوج گرفتن بحران های اقتصادی و اجتماعی در این کشور خبر می دهد.