صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟
این بیت خیلی معروف است ولی سه نکته در خصوص این شعر جالب است.
اول آن که شاعر آن نسبتا گمنام است یعنی فصیح الزمان شیرازی ( رضوانی ) دوم آن که خطاب به حضرت مهدی موعود عجل الله تعال فرجه است و سوم ان که بیت سر خم می سلامت هم در همین غزل معروف است.
متن شعر:
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟!
به کسی جمال خود را ننموده یی و بینم
همه جا به هر زبانی، بود از تو گفت و گویی!
به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس که مویم
شده ام ز ناله، نالی، شده ام ز مویه، مویی
همه خوشدل این که مطرب بزند به تار، چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی!
همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه، بنشین کنار جویی!
بشکست اگر دل من، به فدای چشم مستت
سر خُمّ می سلامت شکند اگر سبویی
نشد این که از ترحم دمی ای سجاب رحمت
من خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی؟…
نظری به سوی (رضوانی) دردمند مسکین
که به جز درت، امیدش نبود به هیچ جایی
