نیل آرمسترانگ؛ اولین انسانی که بر روی ماه پا گذاشت؛ در کتاب خاطراتش نوشته است:
«وقتی خانه والدینم را ترک کردم، گریه نکردم. وقتی گربه ام مُرد با همه وابستگی که به آن داشتم، گریه نکردم. وقتی در ناسا کار پیدا کردم، بازهم هیجانات نتوانست بر من غلبه کند و آن زمان هم گریه نکردم. حتی وقتی برای اولین بار بر روی ماه قدم نهادم گریه نکردم، اما…
وقتی از روی ماه به زمین نگاه کردم، بغضم گرفت. با تردید با پرچمی که قرار بود روی ماه نصب کنم، بازی میکردم. از آن فاصله هیچ رنگ و نژاد و ملیت و مرز جغرافیایی مشخص نبود، فقط ما بودیم و یک خانه گرد آبی …
با خودم گفتم انسانها برای چه می جنگند!؟ انگشت شستم را به روی زمین گرفتم، کره زمین با آنهمه عظمت و هیاهو پشت انگشت شستم پنهان شد، و آن هنگام من با تمام وجودم اشک ریختم.»
باسلام
در مورد اصل موضوع سفر آمریکاییها به ماه، تردید جدی و شواهد نقض کننده متقنی وجود دارد!!
پرداختن به این موضوع، وجاهت چندانی ندارد.
آرمسترانگ در اواخر عمرش در جایی مصاحبه کرده و گفته بوده که “من بزرگ ترین درغ قرن” را گفته ام.
سفر آمریکا به ماه دروع است و اصلا در کره ماه باد نمی وزد پس چطور پرچم آمریکا را باد تکان می دهد؟
امروزه دروغ بودن سفر به ماه اثبات شده است.