صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
وقتی پشت سر هم، سیگنال مذاکره می فرستید، یعنی برای خودتان، وعده هایتان و هزینه های گزاف کشورتان در توافق، ارزش قائل نیستید و آماده اید حقوق خود را در ازای گرفتن وعده دروغین دیگری قربانی کنید؛ وعده هایی که شاید فقط به درد فریفتن مردم بخورد!
: محمد ایمانی در یادداشتی نوشت: آقای روحانی امروز گفت “انتظار داریم دولت جدید آمریکا به سرعت تصمیمات ضدایرانی ترامپ را لغو کند، در این صورت طریفین می‌توانند به شرایط ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ برگردند”.
حرف قابل تاملی است؛ اما وقتی پشاپیش و پشت سرهم خواستار مذاکره شده باشید، آنها ضرورتی برای اعتنابه خواست شما نخواهند دید.
این حرف وقتی جدی گرفته می شد -و می شود- که شما با حرمت گذاشتن به برجام (همان که خدا آورد و ماه تابان و خورشید درخشان بود و بالای چشمش ابرو نبود!)، تاکید می کردید انجام تعهدات برجامی آمریکا و جبران خسارت های پنج سال گذشته، هرگز مذاکره پذیر نیست؛
بر عکس، وقتی پشت سر هم، سیگنال مذاکره می فرستید، یعنی برای خودتان، وعده های خودتان و هزینه های گزاف کشورتان در توافق، ارزش قائل نیستید و آماده اید حقوق خود را در ازای گرفتن وعده دروغین دیگری قربانی کنید؛ وعده هایی که شاید فقط به درد فریفتن مردم بخورد!
چرا که نه! بایدن و بلینکن چرا از این رویکرد قهقرایی استقبال نکنند؟ البته اگر کمی تعلل کنند، احتمالا شاهد حراج بزرگ تری از سوی دولت بی کارنامه روحانی باشند. اما مشکل این است که دولت او رو به پایان است و انتخابات مهم ایران در پیش!
پس چه باید می کنند؟ به تعهدات خود بر می گردند؟ قطعا نه! فقط وعده درمانی و دادن یکی دو امتیاز محدود در حد شیرینی آدامسی که طعم و خاصیت آن فردای انتخابات تمام می شود؛
صرفا برای تغییر اتمسفر سیاسی. مثل نمایشی که در آستانه انتخابات مجلس دهم، با مجوز فروش صرفا سه فروند هواپیما ترتیب دادند و پس از آن تمام قراردادها لغو شد.
درست مثل کار دولت اوباما با خود برجام، که یک امتیاز کوچک یا نمادین موقتی می داد اما همزمان دو گام بلند راهبردی در حوزه تشدید تحریم ها بر می داشت! تحریم های ویزا، آیسا، سیسادا (و ریل گذاری دو حزبی مادر تحریم ها، کاتسا در کنگره) را که یادتان هست؟
دغدغه های های انتخاباتی آقای ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا (26 شهریور 93) را هم که از یاد نبرده اید؟”ما روندی را شروع کرده‌ایم که هدف از آن تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌ها بی نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا ۱۶ ماه دیگر که انتخابات پارلمانی برگزار می‌شود، به این عملکرد ما پاسخ دهند”.
او ادامه می دهد “وقتی قبلاً در سال‌های۲۰۰۴ و۲۰۰۵، توافق‌هایی کردیم و تلاش‌های ما برای عملکرد شفاف، از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد(!) حالا بار دیگر من زنده شده‌ام. به نظر من غرب در انتقال پیامی که می‌خواهد به ایران منتقل کند باید بسیار دقت کند”
