صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ،
کوثر! چشمه همیشه جوشان خیر، خیر کثیر،
فاطمه جان! خدا شمارا چنین معرفی می کند و با این عنوان به پیامبر رحمت عطا می کند.
کسی جسارت کرده بود و بر زبان رانده بود که:
ای پیامبر ادامه ای نداری و همه آرمان ها و خیراتی که با بعثتت شروع شده با رفتنت تمام می شود.
غافل از آنکه خدا سرچشمه خوبی ها و نورها و برکات را به رسول عطا می‌کند
و شما این سرچشمه جوشان هستی.
جوششی که در همه ی زمانها و مکانها و ارتفاعات جاری است،
چه گذشته های دور، چه آینده های پیش رو…
فاطمه جان! نور شما آغاز و ادامه بود!
جایی که نامحرمان اندیشیدند پایان است!
این تجربه ی چندباره بشریت است که مادرانه، وارد می شوید، واسطه می شوید و جریانی نو را آغاز می کنید. هر جا در طول تاریخ قرار شد هدایتی جاری شود، نبی ای بشر را هدایت کند، رسولی رسالتی انجام دهد، اولوالعزمی راه تاکنون باز نشده را مجرا شود همه بر محور حضور و نورافشانی شما و بر پایه ی معرفتتان رخ داده است.
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ
اما در قبال کوثر باید فدایی داد. خدا چنین خواسته.
ای رسول(ص) نماز اقامه کن و قربانی بده! قربانی! قربانی و فدایی برای فاطمه!
عالمی به فدای فاطمه، اما قربانی در خور فاطمه،
آن هم از سوی رسول (ص) چه موضوع عظیمی باید باشد!
عرصه ی “عالیین“ عرصه ای دست نایافتنی است و من و ما در عرصه عالیین تخیلی نداریم تا چه رسد ورود.
دوران انبیاء، دوران حضور اهل بیت در عمق گذشت و گذشت.
و بشر رسید به دورانی که ظلمات همه جا را گرفت.
طواغیت در اوج قدرت بودند و بزرگترین کشورهای اسلامی نوکرترین های طاغوت بودند.
نوری تابید و امتی بیدار شدند…
و به واسطۀ فرزندی از فرزندان مادر جمع شدند و طاغوتی از طواغیت را پس زدند.
نور متحول کننده بود و امت ساز…
نور تألیف دهندۀ دلها بود…
نور زنده کننده بود…
نور شهیدپرور بود…
نور کارش را کرده بود…
آری نور در جسم ها و جان ها شیدایی آفریده بود…
شیعیان انقلابی تربیت کرده بود…
مادر در اوج قدرت ظاهری کفر، فرزندان را جمع کرده، حرکتی شکل داده بود.
حرکتی که مقتدر، عزتمند و رو به جلو بود و هست.
گویا دل مادر تا فرزندان را به غلبه کامل نرساند آرام نمی گیرد که إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ.
دشمنان مدام در حال فوت کردن بودند تا شاید نور را محو کنند، آن هم نور خدا را…
ولی خدا حکمش را جاری کرده بود که: وَ اللَّـهُ مُتِمُّ نُورِهِ…
نور باید تام شود و امت فاطمی به غلبه ی کامل برسد…
پس قدمی دیگر، تابشی دیگر باید…
که اربعین، نام و شکل گرفت…
آری نه تنها دوران گذشته، که امروز هم بر مدار معرفت فاطمی شکل می گیرد و جلو می رود.
اربعین یعنی: یک امت به فدای فاطمه! یعنی یک امت با تأسی به حسین فاطمه، به فدای فاطمه…
ای به فدای گام تو، ما همه همرهیم بر مدار تو به دستگیری مادرانه ات…
