سرخط خبرها
خانه / صراط عشق / اشعار / اشعار دیگران / ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه

ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر
زنی از ‌هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر
زنی از خویشتن حتی، از اعطینا، قدیمی‌تر
زنی از نیّت پیدایِش دنیا، قدیمی‌تر
که قبل از قصۀ ‌«قالوا بلی» این زن بلی گفته‌ست
نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ست
ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه
به سوی جانمازش می‌رود سلانه سلانه
شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه
از آن دانه بهشت آغاز شد، ریحانه ریحانه
نشاند آن دانه را در آسمان با ‌گریه آبش داد
زمین خاکستری بود، اشک او رنگ و لعابش داد
زنی آن‌سان که خورشید است سرگرم مصابیحش
که باران نام او را می‌ستاید در تواشیحش
جهان آرایه دارد از شگفتی‌های تلمیحش
جهان این شاه‌مقصودی که روشن شد ز تسبیحش
ابد حیران فردایش، ازل مبهوت دیروزش
ندانم‌های عالم ثبت شد در لوح محفوظش
چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا
ازل زهرا، ابد زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا
شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا
چه می‌فهمم من از زهرا و ما ادراک ما زهرا!

شاعر متعهد و انقلابی

سید‌حمید‌رضا برقعی

ایتابلهسروشآپارات

همچنین ببینید

مداحی بسم الله النور

هر کی اینجا مهمون می‌شه

آوای دلنشین «نور عظیم آسمانی» تقدیم به پیشگاه مادر مهربان امت سلام الله علیها

ای نور عظیم آسمانی،ای مادر هر چه مهربانی،ای نقطه عطف راز هستی

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.