معجزات / دستم را سرور اوصیا و امام سپید چهرگان و شایسته ترین کس به  ولایت بر مردمان علی بن ابی طالب علیه السلام برید

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین

خط مشی دوستان امیرالمؤمنین علیه السلام

اصبغ بن نباته گوید : خدمت امیرمؤمنان علیه السلام   نشسته بودم و  حضرت میان مردم قضاوت می کرد که جماعتی وارد شدند و مرد سیاه پوست کَت بسته ای هم با آنان بود ،

گفتند : ای امیرمؤمنان ، این دزد است .

مولا فرمود : ای مرد سیاه ، دزدی کرده ای ؟

گفت : آری ای امیرمؤمنان .

مولا فرمود : مادر به عزا اگر بار دوم اقرار کنی دستت را می برم ، گفت : آری می دانم ای مولای من ،

مولا فرمود : وای بر تو ، بنگر چه می گویی، آیا دزدی کرده ای ؟

گفت : آری ای مولای من .

در اینجا حضرت فرمود : دستش را ببرید که بریدن دست او واجب گشت .

دست راستش را بریدند (منظور چهار انگشت دست راست است) و آن را در حالی که خون از آن می چکید به دست چپ گرفت و به راه افتاد .

در راه با مردی به نام ابن کوا  که از خوارج بود  روبرو شد ،

وی گفت : ای مرد سیاه ، چه کسی دستت را برید ؟

 گفت : دستم را سرور اوصیا و امام سپید چهرگان و شایسته ترین کس به  ولایت بر مردمان علی بن ابی طالب علیه السلام   برید ،

همان کسی که امام هدایت ، همسر فاطمه زهرا دختر محمد مصطفی و پدر امام حسن مجتبی و حسین مرتضی است ، همان پیشی گیرنده به بهشت های پرنعمت ، کشنده دلاوران ، انتقام گیرنده از نابخردان ، دهنده زکات ، پناه دهنده والامقام از اولاد هاشم بزرگ ، عمو زاده رسول ، رهنما به راه راست ، گوینده درست گفتار ، دلاور مکی ، آقای باوفا ، سرشار از علم و برکنده از شرک ، امین ال حم و یس و طه و میامین ، آزاد در حرمین ، و نماز گزارنده به دو قبله ، خاتم اوصیا و صی برگزیده انبیا ، شاه شیران و دلاور شیر دل ، همو که جبرییل امین یاور اوست و میکاییل مبین ناصرش ، وصی رسول پروردگار جهانیان ، خاموش کننده آتش آتش افروزان ، و بهترین بالنده از میان همه قریش ، همو که سپاهی از آسمان پیرامون اویند یعنی علی بن ابی طالب امیرمؤ منان علی رغم ناکسان ، و مولای همه مردم زمان !

به اینجا که رسید ابن کوا گفت : وای بر تو ای مرد سیاه ، علی دست تو را بریده و تو این گونه او را می ستایی ؟ !

گفت : چرا او را نستایم در حالی که عشق او با گوشت و خونم آمیخته است ؟ !

به خدا سوگند او دست مرا نبرید جز به خاطر حقی که خداوند بر من واجب ساخته بود .

من خدمت امیرمؤ منان علیه السلام   رسیده گفتم : سرورم ، چیز عجیبی دیدم ،

فرمود : چه دیدی ؟

گفتم : با مرد سیاهی روبرو شدم که دست راستش بریده بود و آن را در حالی که خون می چکید به دست چپ گرفته بود و می رفت ،

به او گفتم : ای مرد سیاه ، چه کسی دستت را بریده ؟

گفت : سرورمؤمنان . . . و سخنان او را بر آن حضرت باز گفتم ، من نیز عین سخن ابن کوا را به او گفتم و او همان پاسخ داد .

امیرمؤمنان علیه السلام   رو کرد به فرزندش حسن و فرمود : بر خیز عمویت را بیاور .

امام حسن علیه السلام در طلب وی رفت ، او را در جایی به نام  کِنده یافت و نزد امیرمؤمنان علیه السلام   آورد .

حضرت به او فرمود : ای مرد سیاه ، من دست تو را بریدم و تو مرا می ستایی ؟ !

گفت : ای امیرمؤمنان ، چرا تو را نستایم در حالی که عشق تو با خون و گوشتم آمیخته است ؟ !

به خدا سوگند دست مرا نبریدی جز به حقی که بر من روا شده بود و مایه نجات من از عذاب آخرت گردید .

حضرت فرمود : دستت را به من بده . دست او را گرفت و در جایی که بریده شده بود نهاد و با عبای خود پوشاند و برخاست و نمازگزارد و دعایی خواند که شنیدیم در آخرش گفت : آمین .

آن گاه عبا را برداشت و فرمود : ای رگ ها در جای خود به صورتی که بودید بچسبید و پیوند خورید .

سپس آن مرد سیاه برخاسته و می گفت : به خدا و محمد رسول خدا و علی که دست بریده را پس از جدایی آن پیوند داد ایمان آوردم .

سپس بر قدم های امیرالمؤمنین علیه السلام  افتاد و گفت : پدر و مادرم فدایت باد ای وارث علم نبوت .

و در روایت دیگری است که فرمود : ای پسر کوا ، دوستانمان را اگر قطعه قطعه کنیم جز بر تولّای شان نیفزاید ، و در میان دشمنانمان کسانی هستند که اگر روغن و عسل هم به کامشان ریزیم باز هم جز بر دشمنی آنان نیفزاید

بحار الانوار، 41/210./ امام علی بن ابی طالب علیه السلام ، ص 772 – 770.

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم