شعر / ما به زودی به قـدس می­ آیـیـم

بسم الله الرحمن الرحیم

ما به زودی به قـدس می­ آیـیـم

السّلامُ عَـلَـیکِ… مادرجان
آمـدم کربـلا بـه محضرتان

 

روزگاری اسـت در پـناه تـوإیم
سـاکن نـور خیـمه­ گـاه تـوإیم

 

با تـو در زیر نـور چـادر تـو
آمـدیم أربـعـیـن به خاطر تـو

 

غرق امنیت، عـافیـت، شادی
نـعـمـتـی دلـنـشـیـن بـه ما دادی

 

نـورِ این شهر، نورِ خانه توسـت
أربـعـیـن بهتـریـن نشـانه توسـت

 

مـات و مبهوت ایـن فضای عجیـب
در صـف بـچّه های شهر غـریب

 

رفتـه رفتـه به نور، دل بـسـتـیـم
اصلاً انـگار با شما هـستـیـم

 

آنـچه در نورِ أربـعین پـیـداسـت
مـادرِ مـهـربـان مـا زهراسـت

 

ناجـیِ کودکان تـویـی مادر
بهرِ این نور آسمـان تـویـی مـادر

 

مـا در ایـن آسـمـان سفر کردیـم
دیگر از خویـش هـم گذر کردیم

 

چون نگـاهـی به سوی أنواریم
تا حـریـم تـو را نگـهـداریـم

 

چـشـمِ در انـتظـار ایـن طـفلان
تشـنـه لطـف تـوسـت مادرجـان

 

أربعیـن­ ها اثـرگـذاری توست
اصل این آیـه نورِ جـاری توست

 

نورِ جاری ز عـالم کـلـمـات
در تـمـام عـوالـم و نـشـئات

 

 

ما به دنبـال نـشـئـه حـقّـیم
تا دوباره به نور بـرگـردیم

 

نور پاکـی که اصـل و ریشـه مـاسـت
یـاد او مـونسِ هـمـیـشه مـاسـت

 

در پسِ صـحنه بـا تـو همراهیم
إذن سربازی از تو می­ خـواهیـم

 

شیعه ­ای بـارهـا بـه ما می­ گـفت
دیگـر ایـن روزهـا نباید خـفت

 

تا زمان هست أربـعیـنی بـاش
همره فـاطمه حـسـیـنـی بـاش

 

کاروانِ حسیـن در راه است
با إمامی که نـورِ ألله است

 

نعمتِ ألهـُـدی ولایـتِ اوست
چشمه نـورِ بـی­ نهایـتِ اوسـت

 

تا زمـان ظـهـورِ دیـنِ الحَـق
هم قدم باش زیرِ این بیـرَق

 

کـاروانْ در مسیرِ آینده
چشمه­ ای شـد زلال و تـابـنـده

 

نـورِ حق زیـن دریچه می­بـارد
أربعیـن جنـسِ کـوثری دارد

 

سیلی از نورِ کـاروان جـاری است
بر قـلوبی که غرق دیـنـداری است

 

کاش یک عمـر بندگی بکنیم
در همیـن صـحنـه زنـدگـی بکنیـم

 

بـا صفاتی چـو أربعینـی­ هـا
پَر بگیـریـم بـا حـسیـنـی­ ها

 

زین پس آغازِ نورِ قسـوره اسـت
حـرکتِ یک جمـاعـتِ یـک دست

 

جنـبـشی با نگاه او همراه
لـشگری در ترازِ حزب الله

 

دیر یـا زود شیـرِ جبـهه حق
چون سپـاهـی شـود بـه هـم مـلـحق

 

غرّشِ شیـر خـانمان­ سوز اسـت
بـر شـکارش همیشه پـیـروز اسـت

 

بعـد از ایـن دوره مـی­ شـود تـأویـل
صحنه سخـت جنگ اسـرائـیـل

 

می­ رسد طـبـق وعـده قـرآن
عصـر قدرت­ نمایـی خوبان

 

پـس هم اکنون خطابِ بـا کـفّار
مـی­ دهیـم ایـن زمانه را هشـدار

 

وقـت نابـودی شما شده است
أربعیـن زین جهت به پا شده است

 

ما به زودی به قدس می­ آییـم
در کمـین شکـار آنهـاییـم

 

خـانه خـانه به جـستجو برویـم
یک وجب هم ز حق نمی­ گـذریـم

 

راه حـق باز می­ شـود زآنـجا
با ورودِ به مسـجدُ الأقصـا

 

این همـان وعده خـدا بر ماست
أربعیـن جـلـوه ای ز نـور خـداسـت

 

شیعـه بـاید دگر به هـوش آیـد
بوی جنگـی عظیم می­ آید

 

ما در این جنگ رفتـنی هستـیم
بـر عَـدو تـیغ را ز رو بسـتـیـم

 

حمله­ ور می ­شـویم بر کـفّار
چـون هجومی بـه سرعت أنوار

 

رعد و بـرقی ز بـاد و بارانیم
با تو توفـنده­ تـر ز طوفانیـم

 

چون خروشی ز رعدِ بـارُقـه ­هـا
همچو ضَـرْبات سخت صاعقه­ هـا

 

بـر سـر دشمنـان فرود آییـم
چـون جهـنّـم عـذاب آنـهـایـیم

 

از چپ و راسـت، وز در و دیوار
سوی دنـیـای کـفر و استکبـار

 

کوهـی از آتش و گـدازه شویـم
دم به دم یـک عـذاب تـازه شویـم

 

تـا بگیریم انتـقام تـو را
بـا بـه آتش کشیـدن آنها

 

این رجز نیست التمـاس من اسـت
صحبت از نحـوه سپـاس من اسـت

 

تا أبـد گر دَهم برای تـو جان
باز ممـنـونـم از محـبـتـتـان

 

ما به لطـف شما در ایـن راهیـم
وز تـه قلـب از تو می­ خـواهیم

 

إذن میـدان­ مـان بـده مـادر
تـا چـو شمشیـر در یـد حیـدر

 

لشـگـر کفر را درو بکنیـم
صحنـه را با تو زیر و رو بکنیـم

 

همچو کـوه استوار می­ مانیـم
تا همیـشه درون میدانـیـم

 

با تمـام وجـود می­ تازیـم
در حـریـمـت همیشـه سـربازیم

 

وقف نـوریـم و غرق همـراهـی
تا بیـایـد زمـان خـونخـواهی

 

وصلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین و عجل فرجهم

سید محسن مسعودی

1398/7/10