۵ متن و شعر زیبا در مدح امام حسن مجتبی (علیه السلام)

متن در مدح امام حسن مجتبی (ع)

نام حسن روی حسن خو حسن

نور خدا چارمی پنجتن

آیة تطهیر به شأن شماست

حکم شما امراوللامر ماست

سینه سینای شما طور وحی

نور شما شاخه­ای از نور وحی

در رمضان ماه نشاط و سرور

ماه دعا ماه خدا ماه نور

نورفشان شد ز دوسو آسمان

در دو افق تافت دو خورشید جان

وحی خدا از افق ایزدی

نورحسن از افق احمدی

مشگ و گلابی بهم آمیختند

در قدح اهل ولا ریختند

ابرمضان از تو شرف یافته

نور تو بر جبهه او تافته

نیمه ماه رمضان عزیز

گیسوی مشگین تو شد مشگ بیز

نورخدا تافت در آن رویماه

خاصه از آن چشم بدشت سیاه

سرخی گل عکس گل روی تست

ظلمت شب سایه گیسوی تست

روز که خورشید درخشان صبح

سر زند از چاک گریبان صبح

ای رخ تو در رمضان بدر ما

هرسر موی تو شب قدر ما

دیده که بی‌نور تو شد کور به

سرکه به پای تو نه، در گور به

بعد علی شاخص عترت توئی

وارث میراث نبوت توئی

مصلحت ملت اسلام و دین

کرد ترا گوشة عزلت نشین

هیچ گذشتی چو گذشت تو نیست

آنکه زشاهی بکشد دست کیست

صبر هم از صبر تو بی‌تاب شد

کوزه شد و زهر شد آب شد

بعد شهادت نکشید از تو دست

تیر شد و بر تن پاکت نشست

سبزه برآمد زگلستان دین

تارخ تو سبز شد از زهر کین

ریشة دین گشت همایون درخت

تا زتو خورد آن جگر لخت لخت

ملت اسلام که پاینده باد

مشعل توحید که تابنده باد

هر دو رهین خدمات تواند

شکر گذارنده ذات تواند

تا ابد ایخسرو والا مقام

بر تو و بر دین محمد سلام

کلک ریاضی که گهر ریز شد

زان نظر مرحمت آمیز شد

شعر مدح امام حسن مجتبی (ع)

گرچه خاکی ست ولی مرقد او کعبه ی ماست

نام آن گرچه بقیع است ولی عرش خداست

حرم کرب و بلا جلوه ی بیت الحسن است

حَسَنیه ست به هرجا که حُسینیه به پاست

طالع ِ هرکه حسینی ست یقیناً حسنی ست

که حسین ابن علی هم حسن دوم ماست

حسنی هستم و از حشر چه باکی دارم

که سر و کار ِ غلامان حسن با زهراست

 

متن مدح امام حسن (ع)

نامت شفا بخش است ، بر هر درد تسکین است
یادت مسِّرَت بخشِ دلهایی که غمگین است

دنیا و اهلش روز و شب روزی خورت هستند
یعنی همیشه سفره ی لطفِ تو رنگین است

کافر اگر دلبسته ات شد جای حیرت نیست
عشق تو چیزی ماورای دین و آیین است

ما را بخواهی یا نخواهی ، نوکرت هستیم
جای تعجب نیست…رسم نوکری این است

با گریه از روی ضریحت بوسه می چینم
افسوس در خواب است…اما باز شیرین است

روضه نمی خوانم… فقط یک جمله می گویم
زهرا کجا‌ و دستِ نامردی که سنگین است

 

متن زیبا در مدح امام حسن مجتبی (ع)

در وصف ذات، صحبت ما احتیاج نیست

زیرا که در صفات خدا «احتیاج» نیست

باید به بال رفت و درآورد گیوه را

دربارگاه قرب تو پا احتیاج نیست

تو بی‌وسیله هم بلدی معجزه کنی

دست تو را به لطف عصا احتیاج نیست

بوی طعام سفره، خودش می‌کشد مرا

تاخانهٔ تو راهنما احتیاج نیست

خواهش نکرده اهل کرم لطف می‌کنند

اینجا به التماس گدا احتیاج نیست

اصلا پی معالجهٔ این جگر مباش

«بیمارعشق رابه دوا احتیاج نیست»

محشر برای رو شدن اعتبار توست

کی گفته است روز جزا احتیاج نیست؟

تو با سکوت کردن خود، جنگ می‌کنی

تیغ تو را به کرب و بلا احتیاج نیست

وقتی نداشت مادر تو سنگ قبر هم

دیگر تو را به صحن و سرا احتیاج نیست

متن ولادت امام حسن مجتبی (ع)

چشمت به دام انداخته ترفندها را
مست لبت آورده ایی لبخند ها را

وقتی نظر دارد خدا هم بر نگاهت
باید عوض کرد ای صنم سوگندها را

جایی که بزمت هست نامت هست بی شک
باید که دور انداخت از لب قندها را

ما را غلام حلقه بر گوشت نوشتند
دل پشت گوش انداخته پسوندها را

مهر شما ما را به دورت جمع کرده
معنیِ دیگر داده خویشاوندها را

ما صیدِ دستان نمک دار تو هستیم
فارغ نکن از این قفس دربندها را

رویای گنبد در بقیعت کشت ما را
آرام کن با دیدنش اسفندها را