قرارداد گازی ایران چگونه ما را از بحران‌های آینده نجات می‌دهد؟

پتروپارس، مپنا، قرارگاه، اویک، چهار شرکت طرف قرارداد هستند. پتروپارس در دریا سابقه کار در زمینه سکو را دارد. قرارگاه هم سابقه کار دریایی دارد و اکنون نیز پیمانکار بوده و در حفاری‌ها حضور داشته است. اما ساخت کمپرسور و مدیریت و… داستان دیگری دارد که آن هم در دریا نداشتند. اویک هم که زیرمجموعه صندوق بازنشستگی نفت است که سابقه توسعه میدان دارد ولی هیچ کدام از شرکت‌ها سابقه کار در فشارافزایی، آن هم در حجم بالا ندارند. یک بحث اساسی این است که ما می‌خواهیم برای حجم یک میلیارد متر مکعب کمپرسور بگذاریم. من فکر نمی‌کنم در کشور سابقه داشته باشد. من جز در کمپرسورهای فشارافزایی میدان آغاجاری که قرار بود یک میلیارد و دویست میلیون فوت مکعب را فشارافزایی کند، جایی چنین کمپرسورهایی را ندیده‌ام. آن هم هفت ردیف کمپرسور در خشکی بود. تا حالا چنین کاری را نکرده‌ایم. آیا شرکت‌های داخلی توان ساخت دارند؟ مپنا را برای ساخت کمپرسور در نظر گرفته‌اند. مپنا پیمانکار فازهای ۱۵ و ۱۶ هم بوده است.