در محضر قرآن _ اهل بیت علیهم السلام قبل و بعد از خلقت آدم (۴)

دانلود

.

ساختار سوره بقره

[بقرة30 ]  – وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنّي جاعِلٌ فِي اْلأَرْضِ خَليفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فيها مَنْ يُفْسِدُ فيها وَ يَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ
و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت‏: «من در زمين جانشيني خواهم گماشت‏»، [فرشتگان‏] گفتند: «آيا در آن کسي را مي ‏گماري که در آن فساد انگيزد، و خون ها بريزد؟ و حال آنکه ما با ستايش تو، [تو را] تنزيه مي‏کنيم‏؛ و به تقديست مي‏ پردازيم‏.» فرمود: «من چيزي مي ‏دانم که شما نمي ‏دانيد».

[بقرة31 ] – وَ عَلَّمَ آدَمَ اْلأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَي الْمَلائِکَةِ فَقالَ أَنْبِئُوني بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ
و [خدا] همه [معاني‏] اسم ها را به آدم آموخت‏؛ سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود: «اگر راست مي‏گوييد، از اسامي اينها به من خبر دهيد».
[بقرة32 ] – قالُوا سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلاّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَليمُ الْحَکيمُ
گفتند: «منزهي تو! ما را جز آنچه [خود] به ما آموخته‏اي‏، هيچ دانشي نيست ؛ تويي داناي حکيم‏».
[بقرة33 ] – قالَ يا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ فَلَمّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ
فرمود: «اي آدم‏، ايشان را از اسامي آنان خبر ده‏.» و چون [آدم‏] ايشان را از اسماءشان خبر داد، فرمود: «آيا به شما نگفتم که من نهفته آسمانها و زمين را مي‏دانم‏؛ و آنچه را آشکار مي‏کنيد، و آنچه را پنهان مي‏داشتيد مي‏دانم‏؟»

.

خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ .

خداوند ، شما را [ به صورت ] نورهايى آفريد و گِرداگِرد عرش خود ، قرارتان داد تا اين كه به واسطه شما ، بر ما نعمت بزرگى عطا فرمود . پس شما را در خانه هايى قرار داد كه خداوند ، رخصت داده است كه بزرگ داشته شوند و نام وى در آن ها ياد شود

امام باقر عليه السلام ، آمده است :

إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ أربَعَةَ عَشَرَ نُورَا مِن نُورِ عَظَمَتِهِ قَبلَ خَلقِ آدَمَ بِأربَعَةَ عَشَرَ ألفِ عامٍ فَهِيَ أرواحُنا .

یقینا ، خداوند عز و جل ، چهارده نور را از نور عظمت خويش ، چهارده هزار سال پيش از خلقت آدم آفريد كه آن [ نورها ] ، همان ارواح ماست .

المحتضر ، ص ۲۲۸ .

و در روايت ديگرى از امام صادق عليه السلام ، آمده است :

إنَّ اللّهَ خَلَقََ أربَعَةَ عَشَرَ نُورا قَبلَ الخَلقِ بِأربَعَةَ عَشَرَ ألفِ عامٍ فَهِيَ أرواحُنا .

یقینا ، خداوند ، چهارده نور را ، چهارده هزار سال پيش از خلقت آفريد ، كه آن [ نورها ] ، همان ارواح ماست

.الصراط المستقيم ، ج ۲ ، ص ۱۳۴ .

تفاوت زینت با متاع در قرآن

[أعراف31 ]   – يا بَني آدَمَ خُذُوا زينَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفينَ
اي فرزندان آدم‏، جامه خود را در هر نمازي برگيريد، و بخوريد و بياشاميد و[لي‏] زياده‏روي مکنيد که او اسرافکاران را دوست نمي‏دارد

[ قصص60 ]  – وَ ما أُوتيتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ زينَتُها وَ ما عِنْدَ اللّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقي أَ فَلا تَعْقِلُونَ
و هر آنچه به شما داده شده است‏، کالاي زندگي دنيا و زيور آن است‏، و[لي‏] آنچه پيش خداست بهتر و پايدارتر است‏؛ مگر نمي‏انديشيد؟

.

[طه117 ] – فَقُلْنا يا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا يُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقي
پس گفتيم‏: «اي آدم‏، در حقيقت‏، اين [ابليس‏] براي تو و همسرت دشمني [خطرناک‏] است‏، زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تيره‏بخت گردي‏».
[طه118 ] – إِنَّ لَکَ أَلاّ تَجُوعَ فيها وَ لا تَعْري
در حقيقت براي تو در آنجا اين [امتياز] است که نه گرسنه مي‏شوي و نه برهنه مي‏ماني‏.
[طه119 ] – وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فيها وَ لا تَضْحي
و [هم‏] اينکه در آنجا نه تشنه مي‏گردي و نه آفتاب ‏زده‏.
[طه120 ] – فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلي شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا يَبْلي
پس شيطان او را وسوسه کرد، گفت‏: «اي آدم‏، آيا تو را به درخت جاودانگي و مُلکي که زايل نمي‏شود، راه نمايم‏؟»
[طه121 ] – فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصي آدَمُ رَبَّهُ فَغَوي
آنگاه از آن [درخت ممنوع‏] خوردند و برهنگي آنان برايشان نمايان شد و شروع کردند به چسبانيدن برگ هاي بهشت بر خود. و [اين گونه‏] آدم به پروردگار خود عصيان ورزيد و بي راهه رفت‏.
[طه122 ] – ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدي
سپس پروردگارش او را برگزيد و بر او ببخشود و [وي را] هدايت کرد.
[طه123 ] – قالَ اهْبِطا مِنْها جَميعًا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمّا يَأْتِيَنَّکُمْ مِنّي هُدًي فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقي
فرمود: «همگي از آن [مقام‏] فرود آييد، در حالي که بعضي از شما دشمن بعضي ديگر است‏، پس اگر براي شما از جانب من رهنمودي رسد، هر کس از هدايتم پيروي کند نه گمراه مي‏شود و نه تيره‏ بخت‏.
[طه124 ] – وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْکًا وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمي
و هر کس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت‏، زندگي تنگ [و سختي‏] خواهد داشت‏، و روز رستاخيز او را نابينا محشور مي‏کنيم‏».

[بقرة36 ]  – فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمّا کانا فيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَکُمْ فِي اْلأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلي حينٍ
پس شيطان هر دو را از آن بلغزانيد؛ و از آنچه در آن بودند ايشان را به درآورد؛ و فرموديم‏: «فرود آييد، شما دشمن همديگريد؛ و براي شما در زمين قرارگاه‏، و تا چندي برخورداري خواهد بود».

[أعراف24 ]  – قالَ اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَکُمْ فِي اْلأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلي حينٍ
فرمود: «فرود آييد، که بعضي از شما دشمن بعضي [ديگر]يد؛ و براي شما در زمين‏، تا هنگامي [معيّن‏] قرارگاه و برخورداري است‏».

[أنبياء111 ]  – وَ إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلي حينٍ
و نمي‏دانم‏، شايد آن براي شما آزمايشي و تا چند گاهي [وسيله‏] برخورداري باشد.

[ قصص60 ]  – وَ ما أُوتيتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ زينَتُها وَ ما عِنْدَ اللّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقي أَ فَلا تَعْقِلُونَ
و هر آنچه به شما داده شده است‏، کالاي زندگي دنيا و زيور آن است‏، و[لي‏] آنچه پيش خداست بهتر و پايدارتر است‏؛ مگر نمي‏انديشيد؟
[ قصص61 ]  – أَ فَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لاقيهِ کَمَنْ مَتَّعْناهُ مَتاعَ الْحَياةِ الدُّنْيا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيامَةِ مِنَ الْمُحْضَرينَ
آيا کسي که وعده نيکو به او داده‏ايم و او به آن خواهد رسيد، مانند کسي است که از کالاي زندگي دنيا بهره‏مندش گردانيده‏ايم [ولي‏] او روز قيامت از [جمله‏] احضارشدگان [در آتش‏] است‏؟

[ زخرف35 ]  – وَ زُخْرُفًا وَ إِنْ کُلُّ ذلِکَ لَمّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ اْلآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقينَ
و زر و زيورهاي [ديگر نيز]. و همه اينها جز متاع زندگي دنيا نيست‏، و آخرت پيش پروردگار تو براي پرهيزگاران است‏.

.

[ بقرة25 ]  – وَ بَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قالُوا هذَا الَّذي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهًا وَ لَهُمْ فيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فيها خالِدُونَ
و کساني را که ايمان آورده‏اند و کارهاي شايسته انجام داده‏اند، مژده ده که ايشان را باغهايي خواهد بود که از زير [درختان‏] آنها جويها روان است‏. هر گاه ميوه‏اي از آن روزي ايشان شود، مي‏گويند: «اين همان است که پيش از اين [نيز] روزي ما بوده‏.» و مانند آن [نعمتها] به ايشان داده شود؛ و در آنجا همسراني پاکيزه خواهند داشت‏؛ و در آنجا جاودانه بمانند