خواجوی کرمانی، شاعر عارف کرمانی در مدح فاطمه زهرا سلاماللهعلیها
به نور چشم پیمبر که نور ایمان بود
عقیق صفوت یاقوت شرع را کان بود
نبود هیچ به عذر احتیاجش از پی آن
که شمع جمع طهارت از او فروزان بود
از آن به وصلت او زهر شده لآلی
که از شرف قمرش در سراچه دربان بود
نگشت عمر وحی از «حی» فزون ز روی حساب
چرا که زندگی او به حی حنان بود.
«حی» به حساب ابجد عدد هجده است که دوران حیات حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را اشاره می نماید، ضمن این که خواجو در ابیات دیگری، ام الائمه حضرت زهرا(سلام الله علیها) را بر بالانشینان و کروبیان حرم قرب و قدس الهی رجحان و برتری می دهد.
منظومه محبت دهر و آل او
بر خاطر کواکب ازهر نوشته اند
دوشیزگان پرده نشین حریم قدس
نام بتول بر سر معجر نوشته اند