صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
خاتمی در تازه‌ترین سخنان‌ش نگران جمهوریت نظام شده است؛ این نگرانی درحالی‌ست که او در سال ۸۸ در برابر رای ۲۵ میلیونی مردم ایران ایستاد!
روز سه‌شنبه سخنان سیدمحمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات، در جمع مشاوران‌اش منتشر شد.
خاتمی در تازه‌ترین اظهارات‌ش علاوه‌بر دولت سیزدهم، «جمهوریت نظام» را نیز مورد حمله قرار داد و گفت: «با کمال تأسف در نظام جمهوری اسلامی انحراف ایجاد شد و بجای جمهوریت، مسأله‌ای به نام ناجمهوریت شکل گرفت».
با این حال اما سخنان «باغی انقلاب» نه‌تنها جریان خبری-رسانه‌ای ایجاد نکرد بلکه مورد استقبال چهره‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب همچون سایت انتخاب، روزنامه اعتماد، روزنامه شرق و روزنامه آرمان ملی قرار نگرفت و برخی از این رسانه‌ها حتی آن را پوشش هم ندادند؛ این مسئله به‌خوبی نشان می‌دهد که خاتمی در عرصه سیاست تمام شده است.
رئیس دولت اصلاحات در تازه‌ترین سخنان خود با مقایسه تاریخی میان وضعیت امروز دانشگاه‌ها با شرایط بعد از کودتای ۱۳۳۲ گفت: «واقعه ١٦ آذر سال ١٣٣٢ که با ورود نیروهای نظامی به دانشگاه تهران رخ داد و منجر به شهادت، سه تن از دانشجویان و جراحت و بازداشت جمعی دیگر شد، با واکنش جدی مدیریت دانشگاه و استادان مواجه گردید. شخصیت‌های برجسته‌ای مثل مرحوم دکتر سیاسی، رئیس وقت دانشگاه، حتی در هیأت دولت کودتا با این اقدام به شدت مخالفت کرد و در دفاع از هویت و استقلال دانشگاه کنار دانشگاهیان و دانشجویان قرار گرفت. حال آن که ما امروز چنین رفتاری را از مدیریت دانشگاه‌ها نمی‌بینیم و آنها نه تنها از هویت و استقلال دانشگاه دفاع نمی‌کنند بلکه حتی سعی می‌شود ذیل سیاست‌های امنیتی-نظامی در دانشگاه‌ها عمل کنند. نتیجه اعمال این سیاست‌ها، ایجاد محدودیت‌هایی چون اخراج یا ممنوع التدریسی استادان دانشگاه‌ها و تعلیق یا ممنوع التحصیلی دانشجویان و برخوردهای دیگری مثل بازداشت و محرومیت از حقوق دانشجویی شده است».
خاتمی در حالی از «مقاومت دانشگاه» در برابر «دولت کودتا» سخن می‌گوید که ۱۸ آذر ۱۳۳۲ نیکسون طبق برنامه در دانشکده حقوق‌و‌علوم‌سیاسی دانشگاه تهران حضور یافت و مراسم اعطای دکتری افتخاری برای رئیس جمهور آمریکا برگزار شد! بنابراین مقاومتی از سوی نهاد دانشگاه در برابر دولت کودتا وجود نداشت و آنچه که رخ داد مقاومت دانشجویان مسلمان بود.
جالب‌تر آنجاست که رئیس دولت اصلاحات شرایط امروز دانشگاه‌ها را با پساکودتای آمریکایی مقایسه می‌کند؛ او به شهادت رسیدن سه دانشجو و تیر باران کردن نهاد دانشگاه را با قطع همکاری دانشگاه‌ها با بعضی از اساتید غرب‌زده و مسئله‌دار (که مشکلات اخلاقی یا روانی برخی از آنان بر کسی پوشیده نیست) و توبیخ انضباطی نادانشجویایی که «دانشگاه» را با «جنگل» اشتباه گرفته‌اند، مقایسه می‌کند! در واقع خاتمی از برخورد با دانشجویانی که چاقو و پنجه بوکس به دانشگاه آوردند و رکیک‌ترین الفاظ و زننده‌ترین رفتارها را در کف دانشگاه با افتخار انجام دادند، ناراحت است!
از طرفی دیگر خاتمی در حالی دولت را به برخورد امنیتی-نظامی متهم می‌کند که خودش در زمان وزارت فرهنگ و ارشاد، به همراه افرادی همچون مخملباف، با مدیریتی پادگانی ارشاد، بر خلاف نظرات صریح امام(ره) مبنی بر حفظ هنرمندان، عرصه را بر آنان تنگ کرده و موجب مهاجرت بسیاری از هنرمندان از ایران شد. توقیف نشریه سوریه مرتضی آوینی به علت انتشار تصویر جوانی اروپایی که سربند الله اکبر به پیشانی خود بسته، نشان از سطح عجیب خفقان حاکم بر وزارت ارشاد خاتمی دارد.
وقتی لیدر کودتای ۸۸ نگران جمهوریت نظام می‌شود!
«باغی انقلاب» در بخش دیگری از سخنان‌ش با حمله به «جمهوریت نظام» گفت: با کمال تأسف در نظام جمهوری اسلامی انحراف ایجاد شد و بجای جمهوریت، مسأله‌ای به نام ناجمهوریت شکل گرفت.
خاتمی که اکنون با بازی با کلمات «جمهوریت و ناجمهوریت» ژست اپوزیسیون به خود گرفته است، گویا فراموش کرده است که در کودتای اصلاح‌طلبان علیه رای ملت در سال ۱۳۸۸، در برابر جمهوریت نظام ایستاد.
حال معلوم نیست منظور وی از «ناجمهوریت» و «انحراف» چیست؟ مگر انحرافی آشکارتر از فتنه ۸۸ وجود دارد؟ مگر انحراف غیر از این است که یک جریان شکست خورده سیاسی به‌جای پذیرش نتیجه انتخابات به رای ۲۵ میلیونی و مشارکت ۸۵ درصدی مردم بی‌اعتنایی کند و کشور را هشت ماه به آشوب بکشد؟
جالب‌تر اینجاست که چند سال پس از اغتشاشات ۸۸ و تلخ کردن شیرینی حماسه انتخاباتی آن سال، خاتمی و همراهان او همچون حجاریان اعتراف کردند که در انتخابات ۸۸، تقلبی صورت نگرفته بود؛ این اعترافی در حالی بود که خاتمی و همراهان وی هیچگاه از ملت ایران بخاطر آن کذب‌گویی‌ها و آشوب‌آفرینی‌ها عذرخواهی نکردند. اوج وقاحت این جریان زمانی بود که آنها از «آشتی ملی» سخن گفتند! مسئله که با واکنش رهبر انقلاب همراه بود.
رهبر انقلاب در واکنش به پیشنهاد «آشتی ملی» در بهمن ماه ۹۵ فرمودند: یک عده‌ای تعبیر «آشتی ملی» را می‌گویند؛ اینها به نظر من معنی ندارد؛ مردم با هم متحدند؛ چرا می‌گویید آشتی؟ مگر مردم باهم قهرند؟ بله، مردم با آن کسانی که روز عاشورا آمدند وسط خیابان و با قساوت و بی‌حیایی، جوان بسیجی را در خیابان لخت کردند و کتک زدند، قهرند و آشتی هم نمی‌کنند. با آنها که به روز عاشورا اهانت کردند قهر هستند.
از طرفی دیگر گویا خاتمی فراموش کرده است که با حمایت‌های بی‌چون و چرایش از حسن روحانی و دولت او چه بلایی بر سر جمهوریت آورد! مصداق آشکار ذبح جمهوریت در دولت روحانی «آبان ۹۸» بود؛ لحظه‌ای که بنزین یک شبه و بدون هیچ اطلاع‌رسانی قبلی گران شد! گویی مردم «رعیت‌هایی گوش به فرمان» هستند که دولتمردان هر تصمیمی بگیرند، باید اجرا شود!
