صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
وزیر خارجه دولت روحانی در صحبت‌های خود ادعا کرده که دلیل اصلی مخالفت با برجام در داخل کشور منافع شخصی و غنیمت بوده است! ظریف اما توضیحی نداد که این چگونه مخالفتی بود که برجام در کمتر از نیم ساعت در مجلس تصویب شد؟
: اخیرا محمدجواد ظریف در طی مصاحبه‌ای در مورد نزاع در کشور و تاثیر مخرب آن بر افکار عمومی و همچنین نقش رژیم صهیونیستی در ایجاد نزاع صحبت کرد. او این نزاع‌ها را به مخالفت با برجام ربط داد و همچون گذشته مدعی شد برجام به دلیل منافع شخصی و قبیله‌ای شکست خورد! بنظر می‌رسد این صحبت‌های ظریف که بدون سند و فکت خاصی است، تحت تاثیر خوشبینی مفرط به قول دموکرات‌ها بیان شده است.
به گزارش رجانیوز، وزیر خارجه دولت روحانی در صحبت‌های خود ادعا کرده که دلیل اصلی مخالفت با برجام در داخل کشور منافع شخصی و غنیمت بوده است! ظریف اما توضیحی نداد که این چگونه مخالفتی بود که برجام در کمتر از نیم ساعت در مجلس تصویب شد؟ آن هم در شرایطی که در مجالس آمریکا حاضر به تصویب آن نشده بودند! سوال دیگر این است که وزارت امور خارجه ظریف که بیشترین اختیارات را در تاریخ جمهوری اسلامی ایران داشته چگونه امروز به جای پاسخگویی درباره عملکرد ضعیف خود که منجر به وضعیت سیاسی-اقنصادی امروز شده است، خود مدعی است؟!
ظریف در بخشی از مصاحبه خود ادعا می‌کند که پس از پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، مجلس به فکر برجام و رفع تحریم‌ها افتاد؛ این صرفا برای این بود که نگذارند با این اتفاق شخصی از اصلاحات یا اعتدالی‌ها برای انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدا شود. اینجا دو سوال دیگر مطرح می‌شود. نخست اینکه آیا ظریف و دولت سابق خیال مذاکره با دولت ترامپ را بر خلاف بیانات مقام معظم رهبری و پس از خیانت و جنایت دولت سابق آمریکا در پرونده برجام و ترور شهید حاج قاسم سلیمانی در سر داشت؟ سوال دوم اینکه مگر کسی در جمهوری اسلامی ایران سال ۱۴۰۰ حاضر به رای دادن به «وعده برجام» بود؟ آن هم پس از دو شورش معیشتی در دولت دوم حسن روحانی که سرمایه اجتماعی نظام را تضعیف کرد. بنظر می‌رسد دولت روحانی و به خصوص ظریف به عنوان مسئول سیاست خارجی دولت سابق، باید به جای طلبکاری و پناه بردن به توهم توطئه پاسخگوی عملکرد خود باشند.
توهم توطئه به عنوان تنها راه فرار از پاسخگویی
ظریف در بخشی دیگر از مصاحبه خود رژیم اشغالگر قدس و هدایت آن را عامل نزاع در بسیاری از مسائل داخلی ایران معرفی می‌کند! او این رژیم را مخالف برجام دانسته و این تئوری را مطرح می‌کند که مخالفان برجام با رژیم صهیونیستی هم نظر هستند! این تهمت که مخالفان برجام به دلایل منافع شخصی و حزبی با این قرارداد مخالفت می‌کنند را باید دقیق مورد بررسی قرار داد و به این پاسخ رسید که اسرائیل چگونه با قراردادی که هیچ دستاوردی برای ایران نداشته و در مقابل نیز برنامه هسته‌ای را برای چند سال تعطیل کرده و حتی به صورت داوطلبانه توسط تیم ظریف چند سال تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کرده است، مخالفت کند؟!
چه قراردادی دیگری وجود داشت که می‌توانست در ازای دریافت «هیچ» اینگونه منافع ایران را بر باد داده و منافع اسرائیل و معاندان جمهوری اسلامی را تامین کند؟
وزیر خارجه دولت روحانی در ادامه عرایض خود یادآور ترور شهید فخری‌زاده شده و اعلام کرد که رژیم صهیونیستی سالها به دنبال ترور این دانشمند هسته‌ای بوده و این اقدام را درست در زمان احیای برجام و پس از انتخابات آمریکا و پیروزی بایدن انجام داده است. البته این صحبت‌ها تازگی ندارد و پس از ترور شهید سلیمانی نیز عده‌ای از جریان اصلاحات تلاش کردند تا ارتباطی بین احیای توافق نافرجام خود با اقدام دولت آمریکا پیدا کنند که موفق نشدند.
پس از ترور شهید فخری‌زاده با وجود مطرح بودن تئوری تاثیر مخرب اسرائیل بر احیای توافق اما واکنش شدیدی از سوی دول اروپایی مطرح نشد و از طرف دیگر پس از روی کار آمدن بایدن و دولت جدید آمریکا، نه تنها به ترور شهید فخری‌زاده واکنش قابل توجهی نشد بلکه برجام نیز در اولویت آنها نبود و کار به جایی رسید که اصلاح‌طلبان با انتشار مطالبی شرم آور همچون «آقای بایدن، قرار این نبود» به این وضعیت واکنش نشان دادند. اما حقیقت ماجرا این است که در سال ۱۴۰۲ پیگیری برجام از سوی جریان اصلاحات بی‌معنی است چون در طرف مقابل نیازی برای احیای این توافق ایجاد نشده است. در واقع ایران در اولویت آنها نیست زیرا در مناطق مختلف جهان با چالش زیرسوال رفتن هژمونی خود رو به رو هستند؛ به خصوص در مواردی مانند جنگ اوکراین و بحران تایوان.
در مقابل نیز برجام و خروج از آن تاثیر مخرب خود را بر اقتصاد، سرمایه اجتماعی و امنیت ملی گذاشته است و اینگونه صحبت‌ها از سوی عوامل دولت سابق که نقش کلیدی در این وضعیت دارند غیرقابل قبول است. مخصوصا پس از آنکه با نحوه کنش‌های خود در سیاست خارجی چه در دولت سابق و چه در دولت فعلی در این وضعیت نقش کلیدی دارند.
برای مثال پس از توافق برجام با شرکای ایران در روزهای سخت مانند چین به سردی رفتار کردند که تاثیر آن بر حوزه اقتصادی بسیار مخرب بود و به جای آن به سوی فرانسه رفتند که در سیر مذاکرات برجام نقش پلیس بد و نماینده رژیم صهیونیستی را بر عهده داشت!
جالب اینجاست که ظریف در حالی ادعای نقش رژیم صهیونیستی در ایجاد نزاع و جهت‌دهی به سیاست‌های داخلی و خارجی ایران را دارد که بسیاری از نزاع‌های ایجاد شده از سوی نزدیکان وی بوده است. به خصوص در مورد روابط با چین و روسیه که از آنها به عنوان شرق یاد می‌کنند. جریانی که سرمایه گذاری چین در جنوب ایران را «فروش آنجا به چین» منعکس می‌کند و روسیه را «دشمن تزاری قدیم» می‌داند اصولا نمی‌تواند ادعای دوری از نزاع و به بازی نگرفتن منافع ملی را داشته باشد.
