صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم خبر رسید که کاروان های فریش از مکه برای انجام تجارتی بزرگ به رهبری ابوسفیان لعنت الله علیه به همراه بیش از ۴۰ مرد راهی شام شدند، لذا همه مردان و زنان قریش در مکه اموال خود را با این قافله فرستادند، البته اکثر اموال این قافله متعلق به آل سعيد بن العاص؛ معروف به ابو أ حيحة بود …
هنگامی که پیامبرصلی‌الله علیه وآله وسلم متوجه این موضوع شد یاران و اصحاب خود را ملزم نکرد برای جنگیدن با آنها از مدینه خارج شوند، بلکه آنها را در انتخاب آزاد گذاشت …
او با تعدادی از مهاجران و انصار که به اختیار خود و با رضایت کامل بیرون آمده و بیش از ۳۰۰ جنگ آور بودند، از شهر مدینه خارج شدند و در محلی که معروف به بقیع بود، در اطراف مدینه جمع شدند …
پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم در این محل عده ای از نوجوانان را همچون عبدالله بن عمر و أسامة بن زيد و براء بن عازب و دیگران را به مدینه برگرداند و اجازه خروج به آنها نداد
پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلم، خود شخصاً در روز ۱۲ رمضان، به همراه رزمندگان خارج شد در حالی که به همراه آنها ۷۰ شتر بود که هر یک از رزمندگان مسئولیت دو و گاه سه و یا چهار شتر را به نوبت بر عهده می گرفتند که رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم و علی بن ابی طالب علیه السلام و زید بن حارثه هم به نوبت عهده دار یک شتر بودند
مخزمه بن نوفل از قریش مکه میگوید وقتی به سمت شام حرکت کردیم مردی از قبیله جذام به ما رسید و خبر داد که محمد منتظر بازگشت ماست و با عده ای در راه بر علیه ما همدست شده و پیمان بسته است.
مخزمه می گوید این بود که ما با ترس و بیم خارج شدیم و در مورد این مسأله با هم مشورت کردیم و رایز نیمان به این جا انجامید که ضمضم بن عمرو را بفرستیم که خود مقیم ساحل بود و شخصی به نام بکران نیز همراه او بود لذا او را به بیست مثقال به اجبری گرفتند.
ابوسفیان لعنت الله علیه دستور داد که به قریش اطلاع داده شود که محمد معترض کاروان آنان شده است، ضمناً به او سفارش کرد که همین که وارد مکه شدی بینی شترت را قطع کن و جامه ات از طرف جلو و عقب پاره کن و با صدای بلند، فریاد بر آور که کمک کمک به دادمان برسید
با این شگرد، ضمضم توانست صحنه را برای اهل مکه، آن چنان که ابوسفیان می خواست مجسم کند و احساسات آنها را برانگیزد و تعصب و حمیت و کینه شان را بر علیه محمد و یارانش شعله ور سازد، لذا پس از این که بینی شترش را قطع کرد و لباسش را درید، روی شترش ایستاد و معمولاً عرب ها در دشوارترین و خطرناکترین حالات به چنین کاری دست می زدند …
و فریاد برآورد ای گروه قریش بی پدر و مادر شده اید اموالتان که با ابوسفیان است و یاران و همراهان او در معرض خطر قرار گرفتند و فکر نمی کنم دست تان به آنها برسد ابوسفیان لعنت الله علیه قافله را ترسان و نگران به پیش می برد …
همین که ابوسفیان لعنت الله علیه به منطقه «روحاء» رسید، در حالی که پیامبر در همان جا توقف کرده و سپس کوچ کرده بود اما مجدی بن عمرو جهنی، در آنجا حضور داشت
لذا ابوسفیان لعنت الله علیه از او در مورد محمد پرسید ولی او ابوسفیان لعنت الله علیه را فریب داد و به او راست نگفت در مقابل ابوسفیان نیز به سخنان او اطمینان پیدا نکرد
بلکه قافله را مصرانه به سوی منطقه بدره حرکت داد و چیزی نمانده بود که او در دست مسلمانان گرفتار شود، چون ابوسفیان لعنت الله علیه از امجدی بن عمروه پرسید آیا تو در این جا به وجود کسی پی نبردی؟
جواب داد من کسی را ندیدم که بخواهم انکارش کنم بلکه من دو سواره را دیدم که بر این تپه فرود آمدند آنگاه از ظرفی که به همراهشان بود آب نوشیدند و از این جا رفتند ….
وقتی ابوسفیان لعنت الله علیه از مجدی بن عمرو پرسید، و او هم در مورد آن دو مرد که آب نوشیده بودند گفت آمد در همان جایی که شتران آن دو مرد توقف کرده بودند و از فضله های شتران برداشت و باز کرد و وقتی در درون آنها تخم دانه یافت.
فوراً گفت به خدا قسم، این از علوفه یثرب است، لذا متوجه شد که این دو مرد از یاران محمد و از مدینه آمده بودند و این که او به آب نزدیک است این بود که کاروان را از راهی که می رفت برگرداند و به سوی ساحل پیش رفت و از منطقه بدره که در سمت چپش بود، دور شد و با این اقدام توانست کاروان را از مهلکه نجات دهد .
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
برگرفته از:
کتاب معجزات و کرامات نبرد “الوعد الصادق” تحکیم پیروزی الهی برای مقاومت اسلامی لبنان
کتاب الوعد الصادق٬
نویسنده ماجد ناصرالزبیدی
