بیژن پیروز: پلیس انگلیس حق دارد از شما رمز گوشی تلفن همراهتان را بخواهد، باید بدهید وگرنه یک سال حبس در انتظار شماست. در ایران و در قضیه پارک آب و آتش، عدهای دستگیر و سپس آزاد شدند ولی رسانههای خارجی و برخی داخلیها آن را توهم توطئه دانستند!
بیژن پیروز، استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران، روز دوشنبه ۳۰ آبان ماه میهمان برنامه جهان آرا شبکه افق بود و در یک گفتگو یک ساعته به بررسی وقایع اخیر و تاثیر رسانه بر افراد پرداخت.
بیژن پیروز در مورد عدهای که به دنبال بازنده اعلام کردن مردم ایران در جام جهانی هستند گفت: چه ایران مسابقه با انگلیس را میبرد و چه میباخت قرار بود عدهای مردم ایران را بازنده این بازی اعلام کنند. کسی که باور میکند نیروی انتظامی ایران جسدی روی دستش مانده و برده آن را از بلندی به پایین پرت کرده، احتمال زیاد تحت تاثیر قرار گرفته وگرنه آدم عادی چنین چیزی را قبول نمیکند.
وی افزود: در فوتبال هم همینطور است، عدهای از نوجوان ۱۵ ساله تا سیاستمدارانی که از ابتدا مسئولیت داشتند، این چیزها را باور میکنند که البته این دسته اخیر مشکل جدی دارند. اگر این موضوع در تیم ملی هم قربانی داشته باشیم، باید به آنها بگویند شبکههای اجتماعی را کنار بگذارند و فقط روی تمرینات متمرکز شوند.
پیروز پیرامون افزایش مصرف دخانیات در کشور نیز تشریح کرد: بعد از انقلاب با اینکه تبلیغات دخانیات در ایران ممنوع بوده، ولی مصرف سیگار افزایش یافته است. بعد از دلیل اقتصادی، یکی از دلایل فرهنگی، دوبله انواع فیلم خارجی مروج مصرف دخانیات و پخش از آنها از تلویزیون بوده است. برای مثال کارتون پلنگ صورتی و پسر شجاع، ملوان زبل و خیلی از انیمیشنها، مروج مصرف دخانیات به خصوص سیگار بودهاند که در همین سالها هم پخش شدهاند.
این استاد روابط بینالملل دانشگاه تهران در مقایسه یک رفتار مشابه پلیس ایران و انگلیس و بازخورد دوگانه رسانهها گفت: بر اساس اسناد پلیس انگلستان، یک نفر در سال ۲۰۱۱ دستگیر شده که جرمش، زدن جرقه شروع بینظمی خشن در یکی از شبکههای اجتماعی بوده است. در سندی دیگر، افرادی ۱۶ و ۲۰ ساله برای طراحی یک تجمع آب پاشی دستگیر شده و جالب اینکه اولی را کودک خطاب نمیکند.
او افزود: پلیس انگلیس حق دارد از شما رمز گوشی تلفن همراهتان را بخواهد، باید بدهید وگرنه یک سال حبس در انتظار شماست. در ایران و در قضیه پارک آب و آتش، عدهای دستگیر و سپس آزاد شدند ولی رسانههای خارجی و برخی داخلیها آن را توهم توطئه دانستند.
کارشناس برنامه جهان آرا با اشاره به تاثیر شگرف تبلیغات روی انسانها گفت: ما دوست داریم خیال کنیم که بزرگ هستیم و چیزی رویمان تاثیر نمیگذارد ولی حقیقت این است که تبلیغات روی همه ما تاثیر میگذارد، چه اینکه برندهای بزرگ دنیا همچنان تبلیغ میکنند. چیزی که میخوانیم و میشنویم روی ما اثر میگذارد، اثر منفی یا مثبت تفاوتی ندارد.
بیژن پیروز پیرامون تهاجم فرهنگی و خلاهای قانونی آن نیز گفت: عدهای روشنفکر نما میگفتند چیزی به نام تهاجم فرهنگی را قبول نداریم! در همه جای دنیا بعد از جنگ، مجبور به دولتی کردن اقتصاد شدند مانند رولز رویس در انگلیس، ولی بعد از جنگ در ایران، بحث کوچک کردن دولت مطرح شد.
او افزود: تهاجم فرهنگی هنوز هم ادامه دارد و از خلأها و نجابتهای قانونی ما سوء استفاده شده است. هیچ وقت در ایران قانونی نداشتیم که به موجب آن، خانمها نتوانند به ورزشگاه بروند ولی به خاطر اینکه در تماشای فوتبال کریخوانی و الفاظ بد استفاده می شود، نمیرفتند. حال همان ادبیات امروز وارد بعضی دانشگاههای ما هم شده است. اگر ورزشگاههای ما به سمتی برود که مانند وضعیت استادیومهای اروپایی در آنها نباشد و خانمها بتوانند بروند، پیشرفت حاصل شده است.
این استاد دانشگاه تهران در پاسخ به سوال «چرا مردم هنوز از ارزانی زمان شاه یاد میکنند؟» گفت: ذهن انسان خاطرات خوب را نگه میدارد و بدها را فراموش میکند.به همین دلیل یک فرد مسن، خاطرش هست قبل از انقلاب، با ۱۵ ریال چلوکباب خورده ولی یادش نیست برنج و گوشتش خارجی بوده و اینکه حقوقش چقدر بود. فرار نخبگان، وارد کردن پزشک و مشکلات اقتصادی پیش از انقلاب بوده است.
بیژن پیروز پیرامون کشتهسازی و سوء استفاده از والدین، پروژه CIA است، تشریح کرد: مالیاتدهنده انگلیسی برای ما مالیات نمیدهد و عربستان وظیفه ندارد ما را آگاه کند. در این دوره میبینیم که طبق دستورالعمل CIA، کشتهسازی صورت میگیرد و از پدر و مادرشان هم سوء استفاده میشود. از طرفی سیاسیونی نیز داریم که طوری حرف میزنند که گویی میخواهند در این اوضاع صرفا رأی مردم را بگیرند!