صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
همای رحمت غزلی در مدح مولا امیرالمومنین علی(علیه السلام) از مرحوم استاد سید محمدحسین شهریار (رحلت: ۱۳۶۷ش) که با مصرع «علی ای همای رحمت» آغاز می‌شود.
همای رحمت مورد توجه علما، شاعران و مداحان اهل بیت علیهم السلام بوده و به خصوص آیات عظام مرحوم سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، مرحوم سید رضا بهاءالدینی رحمت الله علیهما و رهبر مؤید انقلاب امام خامنه‌ای آن را ستوده‌اند
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا
به جز از علی که آرد پسری ابولعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که می تواند که به سر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را
به دو چشم خونفشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را :
« همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را »
ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا
سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار (۱۲۸۵ یا ۱۲۸۳-۱۳۶۷ش) فرزند حاج میرآقا خشگنابی در تبریز به دنیا آمد
