صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
مشهد مقدس: دکتر علی واحدی؛ کارشناس مسایل سیاسی در مصاحبه با آوا با اشاره به حضور ۲۰ ساله امریکا در افغانستان گفت: در سال ۲۰۰۱ میلادی امریکایی ها و ناتو افغانستان را اشغال نظامی کردند که در پی این تصرف، دولتی روی کار آمد و حامد کرزی به عنوان رییس جمهور معرفی شد. دولت هم در راستای اهداف ایالات متحده برنامه ریزی می کرد و گوش به فرمان دستورات امریکا بود.
واحدی گفت که در دوره حامد کرزی، امریکا ادعا می کرد که برنامه ای برای بازسازی افغانستان و تأمین امنیت، کنترل کشت مواد مخدر و جلوگیری از فعالیت گروه‌های افراطی و مبارزه با آنها دارد؛ اما در دو دوره ریاست جمهوری حامد کرزی این اهداف تحقق پیدا نکرد و رییس جمهور وقت، اعلام کرد که ما نتوانسته‌ایم دولت خوب و مفیدی برای ملت خود باشیم. ما قصد طرح و برنامه‌هایی برای مردم را داشتیم که امریکا مانع آن می‌شد.
وی در ادامه افزود: کسانی که با اهداف و سیاست های امریکا در کشور مخالفت می کردند، به بهانه طالب بودن، دستگیر و شکنجه می شدند، دامنه ناامنی در کشور گسترش پیدا کرد، تا جایی که مردم به جای اینکه احساس امنیت کنند، احساس ناامنی می کردند و امریکا و ناتو به بهانه زدن پایگاه های طالبان و دستگیری آنها عملیات شبانه انجام می دادند.
این فعال سیاسی در ادامه بیان کرد: طالبان مقابله چریکی را با امریکا و ناتو شروع کردند، و اردوی ملی مدافع نیروهای خارجی بود، و همیشه هم جلوتر از نیروهای خارجی قرار داشت و حتی بار‌ها نیروهای امنیتی افغانستان توسط نیروهای امریکا مورد حمله قرار گرفتند که تلفات سنگینی بر اردوی ملی وارد می‌شد؛ اما دولت کرزی واکنشی جدی نشان نداد و فقط بیان کرد که اشتباه شده است.
این کارشناس مسایل سیاسی در ادامه با اشاره به تحولات اخیر در منطقه اظهار کرد: پس از شهادت سردار سلیمانی که توسط امریکا انجام شد، ایالات متحده مورد تهدید گروه‌های مقاومت منطقه قرار گرفت. از طرف دیگر، مردم هم از حضور نیروهای امریکایی در کشور، ناراحت بودند و هر جریان و گروهی که قصد انجام عملیات علیه امریکا را داشت با آنها همکاری می کردند.
به باور دکتر واحدی، دولت ها و سیاستمداران افغانستان برای امریکا هیچ مهم نبودند و امریکا بدون اینکه دولت اشرف غنی را در جریان بگذارد با طالبان وارد مذاکره شد، و مهمترین مساله برای امریکا ترس از طالبان و حمله این گروه به نیروهای امریکایی هنگام ترک افغانستان بود. به همین خاطر امریکا در توافقنامه دوحه عدم حمله بر نیروهای این کشور را گنجاند و حتی دولت افغانستان را مجبور به آزادی زندانیان طالبان کرد که یکی از شروط طالبان برای توافق با امریکا آزادی زندانیان بود.
دکتر واحدی در ادامه بیان کرد: اردوی ملی، در دوره ریاست جمهوری اشرف غنی هم چندان از دولت راضی نبود. خصوصا در دوره دوم که جنایت امریکا و متحدانش، افزایش پیدا کرد و معادن و سایر منابع و سرمایه کشور را به غارت بردند. افغانستان که از نظر کشاورزی و دامداری و کشت و زراعت خودکفا بود، در زمان حضور امریکایی ها زمین های زراعی به کشت کوکنار اختصاص یافت و در قاچاق مواد مخدر امریکایی ها نقش عمده ای ایفا می کردند.
این آگاه مسایل سیاسی در ادامه این مصاحبه با خبرگزاری آوا افزود که دولت اشرف غنی از حمایت مردمی برخوردار نبود و حتی نیروهای سطح پائین در اردوی ملی هم از دولت راضی نبودند؛ چون اکثر ماه‌ها حقوق دریافت نمی‌کردند و یا مورد هجمه نیروهای امریکایی قرار می‌گرفتند که دولت هم در جلوگیری از بروز این مشکلات اقدامی نمی کرد و تنها کارمندان رده بالای دولتی که زد و بندهایی با دولت و امریکایی ها داشتند، مورد حمایت مالی قرار می‌گرفتند. به همین دلیل طالبان به راحتی مناطق افغانستان را به تصرف خود درآوردند.
وی معتقد است که دولت هم به دلایل فساد اداری و رعایت نکردن عدالت و باندبازی و اختلاس بیت‌المال که در کشور گسترش پیدا کرده بود، بین مردم محبوبیتی نداشت و سران دولت و وزرا و کادر دولتی فقط به فکر خودشان بودند و هزینه‌هایی که باید برای مردم مصرف می شد صرف مصارف شخصی شان می‌کردند، در حالی که اکثریت مردم کشور زیر خط فقر زندگی می‌کردند و دچار مشکلات معیشتی بودند که حتی از امکانات اولیه زندگی مانند داشتن آب سالم و برق هم مردم محروم بودند. لذا مردم به جای اینکه دولت را مایه آرامش و امنیت خود بدانند مایه شر و فساد می‌دانستند که همین مشکلات باعث شد که دولت، پشتیبانی مردم را نداشته باشد و به سادگی طی چند روز سقوط کند.
واحدی افرود: طالبان در طول این ۲۰ سال با امریکایی ها و ناتو درگیر بودند و به محض اینکه امریکایی‌ها احساس کردند که در سطح بین‌المللی با مشکل مواجه شدند و هم مشکل داخلی دارند و در افغانستان هم روزبه‌روز بر شکست شان و تنفر مردم افزوده می شود، صلاح و مصلحت را در این دیدند که افغانستان را ترک کرده و از افغانستان خارج شوند.
وی اظهار داشت که دلیل به قدرت رسیدن دوباره طالبان این است که مردم احساس می کردند اسیر امریکا شده اند و همچنین ارزش‌های دینی و فرهنگی‌شان در حال نابودی است و فساد اخلاقی در جامعه ترویج پیدا کرده و طالبان هم اعلام کرده بودند که هدف ما استقلال و خروج نیروهای آمریکایی و ناتو، و ایجاد قانون اسلامی در افغانستان است.
این کارشناس مسائل سیاسی بر این باور است که امارت اسلامی در منطقه و آینده افغانستان می تواند نقش سازنده ای داشته باشد؛ اما در صورتی که مهمترین اصل، مشارکت مردم در تعیین ساختار کشور اسلامی بر محوریت اسلام باشد. یعنی نظام مردم‌سالاری دینی در کشور روی کار شود و مردم افغانستان از ورود اسلام خواستار این هستند که در زیر چتر قانون اسلام زندگی کنند؛ یگانه قانونی که می تواند عدالت را در جامعه ایجاد کند قانون اسلامی است که باعث آرامش و امنیت و پیشرفت جامعه خواهد شد.
به باور وی، اجرایی شدن حکومت و ساختار سیاسی اسلامی نه‌تنها مشکلی برای افغانستان و منطقه نخواهد داشت؛ بلکه ما خواستار اجرایی شدن و تشکیل حکومت اسلامی هستیم و زمانی که حکومت اسلامی تشکیل شود می‌توانیم با کشورهای همسایه و جهان رابطه‌ای دوستانه داشته باشیم؛ چون اسلام دین دوستی و برادری و برابری و عدالت است و در اسلام مسایل تعرضی و تروریستی وجود ندارد.
دکتر واحدی در پایان افزود: اسلام بر مبنای دموکراسی است و در دموکراسی اسلامی، انسان در حدود الهی، آزاد است و حق انتخاب و زندگی کردن دارد.
این کنشگر سیاسی در پایان این مصاحبه، ابراز امیدواری کرد که این ساختار ان‌شاءالله در افغانستان تحقق پیدا کند و این سعادتی هم برای مردم افغانستان و هم بر جهان است. ان‌شاءالله در آینده شاهد افغانستانی اسلامی، متعهد و مستقل باشیم که تمام اقوام و مذاهب بدون کوچک‌ترین مشکلی در کنار همدیگر احساس امنیت و آرامش و پیشرفت داشته باشند که عدالت و رشد مایه رستگاری است.
گفتنی است که با وجود وحشت اولیه، دست‌کم آنچه تاکنون اتفاق افتاده، بسیاری از مردم افغانستان، از رفتن نیروهای اشغالگر خارجی، سقوط دولت فاسد و دست نشانده اشرف غنی و برقراری نظم و امنیت و پایان جنگ، عمیقا خرسند بوده و امیدوار اند که رفتار کنونی طالبان در چارچوب مدارا و اخوت اسلامی ادامه پیدا کند و با استقرار یک دولت وسیع البنیاد و همه‌شمول، زمینه های آرامش و تحکیم عدالت مبتنی بر مشارکت همه اقوام و اقشار در ساختار قدرت فراهم گردد.
