فَإِنِّي قَرِيبٌ

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

همانا انسان را آفریدیم و همواره آنچه را كه باطنش [نسبت به معاد و دیگر حقایق‌] به او وسوسه می‌كند، می‌دانیم، و ما به او از رگ گردن نزدیك‌تریم. (۱۶)

ق – 16
قرآن مبین
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ

هنگامی كه بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیكم، دعای دعا كننده را زمانی كه مرا بخواند اجابت می‌كنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ‌ و حقیقت‌] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند]. (۱۸۶)

بقره – 186
قرآن مبین

اگر پناه بر خدا، خداوند را دروغگو نمی دانیم، در باره این ۲ آیه قرآنِ خالق، عملاً چه رفتاری پیشه کرده ایم؟

بی توجهی امم به خالق آسمانها و زمین و انسانها، موجب هلاکت شان شد!

خدایِ حنان، ما را خیلی دوست دارد!

ما هم با توجهِ عاقلانه، و عمل به خواسته های خالق مان، عملاً نشان دهیم، دوستش داریم، تا در دنیا و آخرت، در فلاح و سرور و نور باشیم، یعنی در جنت و کنار اهل‌بیت علیهم السلام 🏇🏼🌄💐