صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
می‌خواهم بینا باشم
همۀ ما دوست داریم بینا باشیم و کور نباشیم!
از کور بودن و تاریکی، به شدت می هراسیم!
بخصوص اگر در صحنه، تنها باشیم و یاوری نداشته باشیم!
شاید در عالمِ مادی این غم و اضطراب را به طریقی رفع و دفع یا شدتش را کم کنیم؛ اما تصور بعد از مرگ و کور بودن در نشئۀ بعد از دنیا، در قبر و قیامت را نمی‌توانیم بر بتابیم! و اصلا تحملش قابل تصور نیست!
به آیه 72 سوره اسرا توجه کنیم:
وَ مَن كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَ أَضَلُّ سَبِيلًا
و هر كه در اين دنيا كور [دل] باشد، در آخرت هم كور و گمراه‌تر خواهد بود
پس هر چه در دنیا رفتارکرده باشیم، در آخرت، همان را می‌بینیم!
جالب است این آیه، بعد از آیۀ 71 آمده که دربارۀ ناس و امام است!
يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ،فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَ لَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا
روزى كه هر گروهى را با امام شان فرا مى‌خوانيم،
پس هركه نامۀ او به دست راستش داده شود آنها نامۀ خود را مى‌خوانند و ذرّه‌اى به آنها ستم نمى‌رود
یعنی خدای مهربان دربارۀ امام برگزیده‌اش هشدار می‌دهد که نباید نسبت به او کورانه رفتار کنیم!
بعد از رحلتِ جانسوزِ رحمة للعالمین ص، جامعۀ مسلمین، بر فرمانِ خدایِ حکیم، چشم فرو بست و ماجرایِ الهیِ غدیرِ خم را به فراموشی سپرد و بینا رفتار نکرد!!
قلیلی هم که طبقِ حدیثِ ثقلین به وصیتِ رسول‌الله (ص) روی آورده بودند، برخی در پیِ امام (ع) استوار ماندند و بعضی در کورانِ فراز و فرودهایِ دورانِ غیبتِ کبری، دنیا زده، جا ماندند و از خاسران گشتند!
با معجزۀ پیروزیِ انقلاب اسلامی که برخلافِ پیش بینی و اراده و میلِ طواغیتِ زمان، اعم از شرق و غرب، آمریکا و اروپا، شوروی و چین آن زمان، به منصه ظهور رسید، همگان به تکاپو افتادند تا این پدیدۀ نادر را رصد و تبیین کنند، تا کمتر صدمه دیده، بیشترین منفعت را ببرند!
مردم، با ایمان و معرفتِ صحیح و سترگ به منجیِ عالم (عج) به صحنه کشانده شده بودند و با تمام وجود می‌خواستند آنطوری باشند که نایبِ مهدیِ موعود می‌خواهد! و در این عشقِ شعله ور شده، با تمام وجود، با جان و مال و فرزند، در صحنه‌ها می‌رزمیدند و قهقۀ مستانه‌شان دشمنان را منکوب و دور می‌کرد! و با همین دلدادگی و خلوص هم به قانونِ اساسیِ متکی به ولیِ فقیهِ برگزیدۀ محبوب‌شان رای دادند و بر این پیمان، جان‌نثار بوده و هستند!
رحلتِ امام خمینی«ره» امتحانی سخت برای خواص و عوام بود! دشمنِ غدارِ خونریز که سالها در انتظار این حادثه بود، شاد و مسرور، سر از پا نمی‌شناخت و از کمین، خارج می‌شد تا ضربۀ اساسی و نهایی بر پیکرِ انقلابِ نورانیِ خمینیِ بت‌شکن و یارانش بزند که با خبرِ جانشینیِ مردی از سلالۀ امام حسین (ع) که خمینی نویدش را داده بود، وا ماند و یخ زد!
مهم این بود که نمایندگان خبرۀ مردم، همچون دورانِ غیبتِ صغرایِ امامِ زمان (عج) به کسی روی آوردند که نایب مهدی معرفی‌اش کرده بود!
مگر نه اینکه، این، سنتِ مهدوی بود که هر نایب، قبل از رفتنش از دنیا، نایب بعدی را به امرِ امام عصر (عج) به خواص معرفی می‌کرد!
حال، باز با صحنۀ الهی که خداوند برنامه چینی کرده‌بود، نایبِ جدیدِ منجیِ بشریت(عج) علی‌رغم میلش، به ولایت از جانب اولی الامر رسید! و همگان، عاشقانه و با معرفت، با او بیعت کردند و بر عهدشان مانده‌اند تا آسیبی به مملکت شان نرسد، و در این جهاد مقدس، رفعت یافته، با شهدا محشور شوند و نامۀ اعمال‌شان به دستِ راست‌شان داده شود! الحمدلله
انوشه گیلانی نژاد
۹۹/۰۹/۲۲
