صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
سعید لیلاز اقتصاددان نزدیک به روحانی گفته دلیل وضع دلار فقط و فقط روحانی است.
یادم آمد که لیدرهای جنگ روانی اصلاح طلبان ماهها گفتند بحران اقتصادی محصول حزب پادگانی است و این شائبه را دامن زدند که سپاه با خرید دلار از بازار، بحران مصنوعی ایجاد کرده. هرجا هم بحث روی اقتصاد متمرکز شد، منحرفش کردند و مطالبات مشخص اقتصادی را به سمت مطالبات سیاسی و فرهنگی بردند.
آنها با ایجاد بحرانهای مصنوعی به کلیت نظام این پیغام را دادند که توان افزایش نارضایتی عمومی و بی‌ثبات کردن بیشتر شرایط را دارند و درباره کوچکترین موضوعاتی مثل مائده هژبری و یا وارد نشدن زنان به ورزشگاه، مانور اقتدار دادند.
اینها البته به تنهایی نامشروع نیست. ابزار سیاست مدرن و جناحی نظامهای مردمسالار است. اصولگرایان هم این کار را به بهانه‌های مختلف کرده و امروز هم بتوانند میکند.
اما جنگ جناحی باید درون خطوط قرمز منافع ملی و امنیت ملی انجام شود و نباید به قیمت قربانی کردن منافع ملی باشد.
باید از دشمن هم آموخت: برغم جنگ سهمگین دموکراتها و جمهوریخواهان امریکا، زمانی که کلیت نظام سیاسی در سال دوهزار به خطر افتاد، دموکراتها جورج بوش جمهوریخواه را که با تقلب انتخاب شده بود پذیرفتند و هشت سال صبوری کردند تا به کاخ سفید برگردند و قیصریه را آتش نزدند.
وقتی یک جناح سیاسی در ایران یعنی اصلاح طلبان مرتب با براندازان دل میدهد و قلوه میگیرد و به نام نمایندگی غیرخودیها برای کلیت نظام سیاسی خط و نشان میکشد و تهدید میکند در صورت اعمال نکردن فوری این یا آن تغییر، فروپاشی و سقوط پیش خواهد امد، مسلم است امیدی به گفتگو و اشتی ملی و توسعه سیاسی درونزا نمی‌ماند. و این دلیل بیست سال انسداد سیاسی ماست
با صراحت میگویم: اگر خرداد نود و شش رییسی یا قالیباف رییس جمهور ایران شده بود و امروز، شهریور نود و‌هفت، دلار چهارده هزار تومن شده بود، اصلاح طلبان وضع را به حمله مغول تشبیه میکرد و مملکت را بهم میریخت. دقیقا مثل هشتاد و چهار تا هشتاد و هشت. اصولگرا نیستم. یعنی نمیتوانم باشم. اما بعد از برداشتن عینک جناحی، صراحتا میبینم خویشتن‌داری و تعهد اصولگراها به منافع ملی بیشتر از اصلاحطلبان است.
و معتقد شده‌ام تعهد اصولگرایان به منافع ملی و نظام، دلیل اصلی عدم محبوبیت نسبی آنها و شکستهایشان در انتخابات است. چرا که افکار عمومی برای رای دادن کسی را ترجیح میدهد که جایگاه اپوزیسیون را اشغال کند و بی توجه به مصلحت‌های کلان نظام وعده بدهد و کلیت نظام را بکوبد و به فساد متهم کند
علی علیزاده
