علت تغییر…

چند خطی درباره انقلابی شدن روحانی!

حرفهای حسن روحانی علیه امریکا نه تنها برای منتقدانش، بلکه برای کسانی که به او رای داده اند هم خنده دار است...

وقتی روحانی بعد از 5 سال به حراج گذاشتن ایران، یکباره مدافع مقاومت در برابر امریکا می شود مثل این است که فردا روزی یک باره قاسم سلیمانی از لزوم مذاکره با امریکا سخن بگوید! 

 

اما در هر صورت باید از این دست مواضع روحانی استقبال کرد،

حتی اگر او غیرصادقانه و با هر نیتی این سخنان را مطرح کند،

باید در پمپاژ سخنان او به جامعه کمک کرد

زیرا وقتی نماد یک گفتمان (سازش و عقب نشینی مقابل امریکا) بعد از 5 سال حرفهای گفتمان رقیب خود را تکرار می کند، این مساله در «تغییر تدریجی گفتمان غالب بر جامعه» بسیار اثرگذار است.

 

فراموش نکنیم اگر سال 92 حسن روحانی رای آورد، پیروزی او در انتخابات حاصل وحدت اصلاح طلبان یا کثرت اصولگرایان و مسایل درجه چندمی از این دست نبود،

بزرگترین علت رای آوردن روحانی غلبه گفتمانی بر جامعه بود که او نماینده همان گفتمان در جامعه شناخته می شد: «گفتمان سازش و عقب نشینی در برابر امریکا»

 

اما این گفتمان نیز یکباره و توسط روحانی بر جامعه غالب نشد، به تدریج و با مواضع افراد مختلف از جناح های مختلف به عنوان یک گزاره ی منطقی در بین مردم جای خود را باز کرد.

وقتی ولایتی، قالیباف، محسن رضایی تا عارف و خود روحانی همه و همه از لزوم مذاکره با امریکا و تغییر دست فرمان در دیپلماسی سخن می گفتند، طبیعی بود که این گفتمان به عنوان گفتمان غالب توسط مردم پذیرفته شود و در نهایت نیز به نسخه اصلی همین گفتمان یعنی حسن روحانی رای داده شود.

لذا سخنان امروز روحانی هر قدر هم خنده دار باشد این فایده را دارد که به تدریج در «قشر خاکستری جامعه» این گزاره را جا خواهد انداخت که:

«اولا اعتماد و مذاکره با امریکا اشتباه بود!

 ثانیا تنها راه عقلانی در برابر امریکا مقاومت است.…

 

اگر این اتفاق به درستی به وقوع بپیوندد، آنگاه تصحیح اشتباهات 92 و 96 توسط خود مردم، دیر نیست…

امیرحسین ثابتی