[المائدة77 ] – قُلْ يا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا في دينِکُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثيرًا وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبيلِ
بگو: «اي اهل کتاب، در دين خود بناحق غلو نکنيد، و از پي هوس هاي گروهي که پيش از اين گمراه گشتند و بسياري [از مردم] را گمراه کردند و [خود] از راه راست منحرف شدند، نرويد».
بگو: «اي اهل کتاب، در دين خود بناحق غلو نکنيد، و از پي هوس هاي گروهي که پيش از اين گمراه گشتند و بسياري [از مردم] را گمراه کردند و [خود] از راه راست منحرف شدند، نرويد».
[المائدة78 ] – لُعِنَ الَّذينَ کَفَرُوا مِنْ بَني إِسْرائيلَ عَلي لِسانِ داوُودَ وَ عيسَي ابْنِ مَرْيَمَ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا يَعْتَدُونَ
از ميان بنی اسرائيل، آنان که کفر ورزيدند، به زبان داوود و عيسي بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند. اين [کيفر] به خاطر آن بود که عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز ميکردند.
[المائدة79 ] – کانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنکَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما کانُوا يَفْعَلُونَ
[و] از کار زشتي که آن را مرتکب مي شدند، يکديگر را باز نمي داشتند. راستي، چه بد بود آنچه ميکردند.
از ميان بنی اسرائيل، آنان که کفر ورزيدند، به زبان داوود و عيسي بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند. اين [کيفر] به خاطر آن بود که عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز ميکردند.
[المائدة79 ] – کانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنکَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما کانُوا يَفْعَلُونَ
[و] از کار زشتي که آن را مرتکب مي شدند، يکديگر را باز نمي داشتند. راستي، چه بد بود آنچه ميکردند.