.
امام محمد باقر عليه السلام فرموده اند:
هر بندهاى که دست هايش را به درگاه خداوند عزّوجلّ بالا بگیرد و دعا کند، خدا حيا مىكند از اينكه آن دست ها را خالى برگرداند. پس از فضل و رحمت خويش، آنچه را خواهد، در آن دست مینهد. پس هر گاه دعا كردى، دست هایت را به صورت خود بكش.
منبع: منلایحضره الفقیه ج ۱، ص۳۲۵
ثوابی بیشتر از طواف خانه خدا
ابراهیم تیمی نقل می کند: در حال طواف خانه خدا بودم که امام صادق علیهالسلام کنارم آمد و فرمود:
«پاداش طواف خانه خدا، ثبت هزاران ثـواب و محو هزاران گناه است. اما آیا می خواهی عملی را برایت بگویم که ثوابی بالاتر از طواف دارد ؟!
«همانا ثواب برآوردن حاجت دیگران ، از ده مرتبه طواف خانه خدا بیشتر است.»
منبع: مستدرک الوسائل ، ج ۱۲ ، ص ۴۰۷
گریه در حال دعا
اسحاق بن عمار گوید:
به امام صادق (علیه السلام) عرض کردند:
دعا می کنم و دلم میخواهد گریه بکنم ولی اشکی نمی آید اما وقتی بعضی از نزدیکانم که وفات یافته اند را به یاد می آورم، دلم میشکند و اشکم جاری می گردد، آیا چنین کاری جایز است؟
امام فرمودند: بله جایز است، آن اموات را به یاد بیاور و وقتی قلبت شکست، گریه کن و خداوند تبارک و تعالایت را بخوان.
منبع : کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي.
هر چه زمان می گذرد
مردم افسرده تر می شوند،
این خاصیت دل بستن به زمان است!
خوشا به حال آنکه بجای زمان به ” صاحب زمان ” دل می بندد.
تعجیل در فرج صلوات خالصانه هدیه فرمایید.
.