صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
به نظر می‌رسد بی‌عملی دولت‌ها و وزارت خارجه نیز در بروز چنین شرایطی بی‌تاثیر نبوده باشد. پیگیری همزمان دعاوی حقوقی علیه این گروهک تروریستی و کشورهای حامی آن و همچنین احضار و اخطار و حتی اخراج سفرای کشورهای حامی منافقین، حداقل کاری است که وزارت خارجه برای صیانت از استقلال کشور و عزت بین‌المللی می‌تواند انجام دهد.
«ما کاملا موافقیم که رئیسی و سلیمانی به لاجوردی و صیاد شیرازی ضمیمه شوند». این عبارت را سایت رسمی منافقین به نقل از سرکرده این گروهک تروریستی یعنی مسعود رجوی منتشر کرده است.گروهکی که پس از ترورهای گسترده دهه شصت در کشور، به دامن صدام پناه برد و در زمانی که تحت حمایت او بود دست به ترور «لاجوردی» و «صیاد شیرازی» زد.
امروز و پس از گذشت بیست سال از آخرین ترورهای این گروهک، سرکرده این گروهک تروریستی که به حق باید آن را «داعش ایرانی» خواند، دو مقام رسمی کشور را تهدید به ترور می‌کند و خنده‌دار تر اینکه این اتفاق در زمانی رخ می‌دهد که حامی اصلی این تروریست‌ها یعنی آمریکا، سپاه پاسدارن را در لیست به اصطلاح تروریسم خود قرار داده و البته زمان زیادی از سخنرانی مقامات رسمی ایالات متحده در میتینگ‌های منافقین در قلب اروپا نگذشته است! این تقارن البته فرصت خوبی است برای سنجش ادعای مبارزه با تروریسم در اروپا و آمریکا، کشورهایی که امن‌ترین محل برای پرورش تروریست‌های ایرانی یعنی گروهک منافقین بوده‌اند.
آمریکا؛ میزبانی و سخنرانی
برای اولین بار در بهار ۲۰۱۳ پس از توافق هیلاری کلینتون، وزیر وقت امور خارجه آمریکا با سالی بریشا نخست‌وزیر سابق کشور آلبانی، ۲۰۰ نفر از اعضای منافقین برای اولین بار از کمپ لیبرتی در عراق به آلبانی منتقل شدند و دولت این کشور در مواجهه با پیشنهاد کمک مالی از سوی دولت آمریکا و سازمان ملل حاضر به پذیرش تدریجی سایر اعضای این گروهک شد. هر چند منابع وزارت کشور آلبانی از بیان دقیق تعداد اعضای گروهک منافقین که وارد این کشور شده اند خودداری می‌کنند، اما صدای آمریکا در گزارشی اعلام کرده بود که احتمالا شمار اعضای گروهک تروریستی منافقین که به آلبانی خواهند آمد بیش از ۳۰۰۰ نفر است.
حضور رودی جولیانی، وکیل و مشاور دونالد ترامپ در نشست منافقین و سخنرانی در گردهمایی این گروهک تروریستی در هتل شرایتون نیویورک همانند سایر مشاوران و مقامات کاخ سفید که سابقه طولانی حضور در این گونه نشست ها و تجمع ها را دارند، بیش از هرچیز نمایانگر حمایت همه جانبه آمریکا از گروهکی بود که بیش از چندین هزار نفر از مردم بی گناه ایران را خاک و خون کشیده و ناجوانمردانه ترور کرده است . جولیانی در این نشست مدعی شد «حکومت ایران به زودی سرنگون خواهد شد» و به حاضران در این نشست وعده داد که خیلی زودتر از آنچه آنها تصور می‌کنند، در یک «ایران آزاد» آنها را ملاقات خواهد کرد!
طبق گزارش بلومبرگ، جولیانی در این تجمع ادعا کرده بود که سقوط رژیم در ایران «چندان دور نبوده و به زودی رخ می‌دهد» و ایالات متحده تا زمانی که این امر محقق نشود به افزایش تحریم‌ها ادامه خواهد داد. این منطق کشوری است که خود را پیشگام در عرصه مبارزه با تروریسم دانسته و در عین حال به حمایت علنی از عده‌ای تروریست که مقامات رسمی ایران را به ترور تهدید می‌کند، افتخار می‌کند.
جان بولتون نماینده وقت آمریکا در سازمان ملل و از نزدیکان رئیس‌جمهور آمریکا، رودی جولیانی مشاور ترامپ، نیوت گینگریچ رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا و چندین مقام سابق فرانسه، کانادا و دیگر کشورهای غربی از جمله میهمانان مهم تجمعی بودند که تیرماه سال گذشته از سوی گروهک تروریستی منافقین در پاریس برگزار شد که طی آن جولیانی بار دیگر در سخنانی ضدایرانی گفت که «رئیس جمهور آمریکا، رهبران ایران را «خفه» خواهد کرد» و مدعی شد که «هدف از اعمال دوباره تحریم‌ها علیه ایران «تغییر رژیم» است!»
اروپا؛ تروریسم خوب، تروریسم بد!
مدعیان دیگر حقوق بشر هم از واشنگتن عقب نمانده و همواره به شیوه‌های گوناگون از این گروهک تروریستی حمایت و پشتیبانی کرده اند و اگرچه در ظاهر مدعی هستند که تروریسم مرز نمی‌شناسد، ولی گویا تروریسم برای اروپا خوب و بد دارد و تنها تروریست‌هایی قابل‌محاکمه هستند که برای قاره سبز خطرآفرین باشند، چراکه بررسی ریشه فعالیت‌ها، بستر‌های حقوقی و منابع مالی گروههای تروریستی خرد و کلان نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا با اقدامات به ظاهر بشردوستانه خود به محملی امن برای تروریست‌ها تبدیل شده است.
۴۰ سال از حضور منافقین در اروپا و به ویژه فرانسه و حمایت دولت مرکزی این کشور از آنها و دیگر گروهک‌های تروریستی ضدایرانی می‌گذرد و اقدامات آنها از سال ۲۰۰۷ و پس از که «دادگاه استراسبورگ» به‌عنوان بالاترین مرجع قضایی اتحادیه اروپا منافقین را از فهرست گروهک‌های تروریستی خارج کرد و در سال ۲۰۰۹ هم وزرای خارجه ۲۷ کشور اتحادیه اروپا، در نشست بروکسل، منافقین را از «فهرست سیاه سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا» خارج کردند، وارد فصل جدید از دوران فعالیت خود شد.
حذف منافقین از فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا، به بهانه مقابله با تروریسم و پس از آن کمک‌های مالی و علنی چند ده میلیون یورویی به سازمان مجاهدین خلق و اسکان آنها در کشورهایی، چون آلبانی و فرانسه، علاوه‌بر کمک‌های چند صد میلیون دلاری این اتحادیه به القاعده و داعش و دیگر گروههای تروریستی، همچنین اعطای تابعیت برای رهبران و تاسیس دفتر‌ها و نمایندگی رسمی درکنار دیگر گروههای تروریستی در کشورهای مختلف اروپایی از جمله، انگلستان، فرانسه، آلمان، هلند و تلاش‌های دیپلماتیک برای فرار اعضای این گروهک‌های تروریستی از محاکمه شاهدی بر حمایت همه جانبه اروپا از گروهک تروریستی منافقین است. شاید یادآوری این نکته جالب باشد که در ۲۰ سال گذشته گروهک منافقین به بیش از ۱۰ سفارتخانه ایران در کشورهای اروپایی حمله کرده‌اند، بدون اینکه هیچ تبعاتی برای آنها داشته باشد!
منافقین پس از اخراج از عراق به اروپا و به ویژه آلبانی منتقل و در این کشور مستقر شدند، همان طور که الیزابت ترودو، معاون سخنگوی وزارت خارجه وقت آمریکا بلافاصله پس از انتشار خبر خروج منافقین از عراق در جریان یک کنفرانس خبری به همکاری دولت متبوعش برای انتقال اعضای این گروهک تروریستی به آلبانی اعتراف کرد، او علاوه بر قدردانی از دولت آلبانی و نخست‌وزیر این کشور به دلیل استقبال از اعضای گروهک منافقین ، بر ضرورت محافظت بین‌المللی از آنها هم تاکید کرد!
آلمان نیز در فرآیند انتقال منافقین از عراق به آلبانی نقش مهمی داشت، همچنان که مریم رجوی سرکرده این گروه تروریستی با صدور بیانیه‌ای از مقامات آمریکایی و اروپایی به ویژه آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان به دلیل کمک به انتقال اعضای این گروهک از عراق به آلبانی تقدیر کرد. پیش‌از آن هم نمایندگان پارلمان اروپا در اعلام موضعی عجیب بر ضرورت حمایت از گروهک تروریستی منافقین تاکید کرده بودند و یان زهرادیل، نماینده پارلمان اروپا از جمهوری چک هم اعلام کرده بود که اتحادیه اروپا باید با منافقین همکاری کند.
انگلستان نیز همواره در گروه کشورهایی بوده که از منافقین حمایت کرده است. حمایت بریتانیا از تروریست‌ها با توجه به ارتباطات گسترده وهابیت، بابیت و بهائیت با انگلیسی‌ها و نقش مستقیم دستگاه اطلاعاتی لندن در رشد و پرورش این فرقه‌های ضاله بر کسی پوشیده نیست. برگزاری جلسات این گروهک در لندن، دیدار‌های نمایندگان پارلمان این کشور با اعضای این گروهک و دستور حدود یک دهه پیش وزارت خارجه بریتانیا مبنی‌بر خروج نام گروهک منافقین از فهرست گروههای تروریستی و ممنوعه، نمونه‌هایی از حمایت و پشتیبانی بریتانیا از منافقین را نشان می‌دهد.
همچنین حمله به سفارت ایران در لندن، همزمان با حضور ولیعهد سعودی در این شهر که از طرف این گروه با همدستی و سکوت پلیس دیپلماتیک بریتانیا انجام شد، تنها نمونه‌هایی از حضور گروههای تروریستی و تفرقه‌افکن درانگلستان است؛ گروه‌هایی که از تریبون‌ها و رسانه‌های رسمی بریتانیا، از جمله بی‌بی‌سی و اینترنشنال ترویج و حمایت می‌شوند.
میزبانی چندین‌ساله فرانسوی‌ها از سرکردگان منافقین و کمک‌های بی حد و اندازه آن ها به این گروهک تروریستی به عنوان یکی دیگر از کشورهای اروپایی تا جایی پیش رفت که سرکردگان آن ها در طول این چند سال با صدور بیانیه هایی جداگانه و رسمی از مقامات آمریکایی و اروپایی تشکر کردند!
چندی پیش هم براساس افشاگری یک منبع خبری عرب اعلام شد که علاوه‌بر حمایت گسترده سعودی‌ها از گروههای تروریستی القاعده، داعش و النصره، گروهک منافقین ماهانه ۸۲ میلیون دلار از دولت سعودی کمک مالی دریافت می‌کند.
حمایت گسترده و همه جانبه آمریکا و اروپا و ارتجاع منطقه از این سازمان تروریستی در حالی است که این گروهک همچنان نماد سلاح را در آرم خود جای داده و کمترین تغییری در ایدئولوژی فرقه گرایانه و مبتنی بر مشی مسلحانه و خشونت آمیز خود نداده است. واقعیت آن است که بسیاری از فعالیت‌های گروهک منافقین در کشورهای غربی چه در حوزه تروریسم و چه در موارد متعدد دیگر جرم بین المللی محسوب می‌شود و قطعا جرایم سنگینی متوجه منافقین خواهد بود، با این حال این تروریست ها همچنان به شدت مورد حمایت غربی‌ها بوده و این کشورها همیشه مانع از رسیدگی به جرائم آنها می‌شوند.
به نظر می‌رسد بی‌عملی دولت‌ها و وزارت خارجه نیز در بروز چنین شرایطی بی‌تاثیر نبوده باشد. عدم پیگیری حقوقی اقدامات تروریستی این گروهک و همچنین نادیده گرفتن حمایت‌های آمریکا و اروپا از این اقدامات، در جرات یافتن این کشورها برای ادامه این تحرکات موثر بوده است. به نظر می‌رسد در شرایطی که آمریکا به طرز وقیحانه‌ای نیروی رسمی مسلح کشور یعنی سپاه را در لیست تروریسم قرار می‌دهد، بی‌عملی وزارت خارجه در برابر تهدید علنی این گروهک به ترور مقامات کشور پیامی جز ضعف و ادامه این اقدامات توهین‌آمیز نخواهد داشت. پیگیری همزمان دعاوی حقوقی علیه این گروهک تروریستی و کشورهای حامی آن و همچنین احضار و اخطار و حتی اخراج سفرای کشورهای حامی منافقین، حداقل کاری است که وزارت خارجه برای صیانت از استقلال کشور و عزت بین‌المللی می‌تواند انجام دهد.
