صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
- این آقا با صدام همکلاس بوده وقتی بعد از عملیات کربلای هفت داخل خاک عراق نفوذ می کنند گوش یک سرباز عراقی را میبره، میگذاره کف دستش میگه برو به صدام بگو من را آذرفر فرستاده.
غضنفر آذر فر
فاتح حاج عمران
فاتح تمرچین
فاتح پیرانشهر
شخصی که امام شخصآ به وی در بی سیم دستور عقب نشینی داد ولی وی گفت تا آخرین قطره خونم برای خاک وطنم می مانم.
خاک وطن ناموس من است.
بعد از فتح حاج عمران دو درجه تشویقی خود را پس داد و می گوید من برای خاکم جنگیدم نه برای درجه.
وی انگشتر تکاوری خود را از دست ملکه انگلیس گرفت و با صدام همکلاس بود.
این ابر مرد بختیاری چهارلنگ، ذلکی باب از شهر الیگودرز بنیانگذار آموزش تکاور در ایران بود.
متاسفانه به علت کسالت و بیماری در اصفهان در خانه خود به دور از امکانات و هیاهو زندگی می کند.
براستی اصلا مدالی یا مقامی هست ، تا لیاقت چنین قهرمانانی را داشته باشد…
اینها محبوب القلوب ملت ایرانند
دورد بر شرفشان 🇮🇷.
فرمانده‌ای که امام خمینی شخصا موفقیتش را تبریک گفت
خبر فتح منطقه راهبردی حاج عمران در سال۶۵ به فرماندهی فرمانده وقت لشکر۶۴ ارومیه، آنچنان مهم بود که پس از آن، امام خمینی رحمت الله علیه این رویداد را به این اسطوره ارتشی تلفنی تبریک گفت.
ان‌شاءالله نزد مولا سرافراز هستند.
«اشداء علی الکفار رحماء بینهم»
نه مثل بعضی سیاسیون ما
کاش صدا و سیما و بخصوص امثال خندوانه بجای میهمانهای تکراری و از یک قماش فکری با اندیشه های بسیار سطحی و پایین، از این الگو های راستین که در عمل و نه در خنده، تمام وجودشان را هدیه به مردم و جوانان کرده و به محبت الهی ضامن امنیت و سلامتی جامعه بوده اند، تجلیل و استفاده میکرد تا نسل جدید بیاموزد که چگونه میتوان برای جامعه مفید بود!
متاسفانه در رسانه ها و کتب درسی و فیلم و سریال ها جای این شیر مردان بسیار خالی است…
احسنت گل گفتی بخدا
انان که مرد و مردانه جلو دشمن ایستادند و سینه خود را سپر کردن متاسفانه الان جایی در رسانه ۶ا و صدا وسیما ندارن..ای کاش یک بار هم که شده از این قهرمانان جنگ‌در تلویزیون تجلیل بشه و به برنامه های سیما دعوت بشن .تا مردم و بخصوص نسل جدید قهرمانان خود را بشناسند .نه اینکه در غربت خبری بی سر وصدا راهی دیار باقی بشن .
من از 64/11/08 الی 66/08/18 سرباز گردان 167 و گردان 776 تکاور تحت فرماندهی این فرمانده دلاور لشکر 64 پیاده ارومیه در مناطق عملیاتی شمالغرب بودم درود خدا بر چنین فرمانده غیور و دلاور فاتح حاج عمران و تمرچین در ارتفاعات کدو 2519 که بیش از 4 متر برف داشت.
اصلا صدا و سیما قبضه شده که مردم خیلی خبر ها و مصالح رو ندونند و نبینند.
روحش شاد یادش گرامی مرد بزرگی بود من از فامیلی های این بزرگ مرد هستم بسیار افتاده عاشق خاک ایران با تمام وجود به سربازان احترام می‌گذاشت امروز جمعیت زیادی از سربازانی که با این بزرگ مرد خدمت کردن جمع شدن صدا و سیما میبایست تجلیل باشکوهی کند از این بزرگ مرد
خوب از سپاهیهای که یکتنه یه لشکر عراق را منهدم میکردند و همیشه دوربین دستشان بود تا مستند سازی کنند وانقدر چربی تو بدنشان ذخیره میکردند برای دوران سخت چرا گذارش تهیه نمیکنید
تیمسار مربی و استاد.همه افسران بعد انقلاب دانشکده افسری هستن..سال ۶۳ دشت دیره.گیلانغرب.تو باع اناری چادر زده بودیم.وایشون برای دانشجویان دانشکده افسری مستقر در دشت دیره کلاس رنجر داشتن.هر روز صبح زود.کنار چشمه اب سرد یه سرباز وظیفه داشت سر ایشون با تیغ اصلاح میکرد.وبعد وارد اب سرد میشد.بعد از اردو فرمانده لشگر ۶۴ شد.منم منتقل شدم به لشگر وتیپ پیرانشهر.گردان ۱۷۳ جاسوسان والاواتان و دلتو ..بعد از اون هم وارد حاج عمران شدم..۷۰ درصد پیش رو عملیات کربلای ۷ ازاد سازی کدو۲۵۱۹.از بچه های تهران و لرستان بودن.که از گردان جنگاوران مامور شدن..چند فرمانده واقعا ارزشمند در ارتش جنگیدن.اذرفر.الله یاری..ابشناسان.صیاد شیرازی..البته جنگ اصلی و رزم تن به تن رو افسران جوان تا ستوان یکمی و درجه داران وسربازان انجام دادن..درجات بالاتر به ترتیب عقب تر بودن..اما بدترین مورد در ارتش. تبعیض بود.ببینید الان هم تمام افسران رده اول مانند ستاد..کل ارتش..زمینی..حتی مامور به دیگر ..رسته توپخانه هستن..در صورت اینکه اینها در جنگ لا افل ۱۰ کیلومتر عقب تر بودن.وجز افسران جز دیدبان.خط را ندیدن.اما الان در راس نیروها هستن..قابل قیاس نیست.مدت جبهه یه پیاده که نهایت اگر دو سال بود وحتی یکستل در درجات پایین یا شهید مبشد یا جانباز و اسیر.اما یه توپچی ۹ سال سابقه دارد حتی رنگ خط را هم ندیده.اکنون جز سابقه جبهه محاسبه میشود..واین بدترین مورد در ارتش است یک پیاده نباید حتی فرمانده نیروی زمینی باشد.دومین تبیض..سابقه جبهه است.الان سابقه تا قطنامه واتش بس محاسبه میشود..در صورت اینکه افرادی که در منطقه شمالغرب و کردسنان بودن.تا دوسال پس از اتش بس هم درگیر بودن.مخصوصا حمله عراق به پیرانشهر .یعنی همه اونهایی که جلوی عراق رو در سکانیان گرفتن وجنگ تن به تن گردن.شهید و زخمی شدن.ویا خدمت کردن.جز سابقه جبهه محاسبه نمیشوند.ایا گروهای معاند جز جنگ نمبشدن.کردستانی که نیروها از دو طرف بر عکس جنوب.میجنگیدن..واما مطلب بالا که گفتن امام بعد از عملیات کربلای ۷ شخصا بی سیم زد و از تیمسار تشکر کرد.درست نیست.وحقیقت چیز دیگه است..دو تیپ از لشگر ۶۴ تیپ ما پیرانشهر.با هر وجب کشته ها داد.حتی کربلا۷..که حدود ۳۰ کیلومتر از خاک عراق در حاج عمران با بزرگترین ارتفاعات که حتی ما چراغ های رواندوز رو هم میدیدم..فقط یه تپه بود بنام شهدا.انقدر روی ان شهید بود.که طی چند سال کسی نمیتوانست. انها رو به عقب بیاورد چون زیر اتش دشمن بود..اتش بس قبل از اینکه اعلام شود.دستور دادن توپخانه تا محمد یار و نقده عقب رود.هنوز توپخانه جابجا نشده بود و گرای جدید بدست نیامده بود که به تیمسار .رفسنجانی بعنوان نماینده فرمانده کل قوا. دستور داد تا ۴۸ ساعت دو تیپ که ۳۰ کیلومتر داخل خاک عراق بود را به عقب بکشد.تیمسار قبول نکرد.اولا در این مدت کم بدون حمایت توپخانه نمبشد دو تیپ پیاده عقب نشینی کند دوما برای هر وجب جوانان بسیاری از دست داده بودیم.ومیتوانستیم باللترین امتیازات را بگیریم.اما هاشمی میگفت ما باید تا ۴۸ عقب بیاییم چون میخواهیم قطنامه را امصا کنیم.یا کردیم.تلفنی کار به دعوا کشید.هاشمی تیمسار را تهدید به خلع درجه کرد.اما نشد.اینبار تهدبد به اعدام کرد..تیمسار گفت باید خود امام مستقیم دستور دهد.اینجا بود که امام صمن تشکر و دعا از تیمسار خواست که اطاعت کند..نیروها شروع به تخلیه کردن.اما عراق متوجه شد که پیاده حمایت ندارد.ساعت سه صبح روز اول..با اتش سنگین با بمباران خوشه ایی هواپیماهای تک موتور..نیروهای بی دفاع ما را بدرقه کرد.هر چه خواست کشت.اسیر کرد.کار ما به فرار کشید.نیروها بدون حتی اسلحه خالی تو پیرانشهر پخش شدن..عراق که سرمست شده بود.اول ۲۵ ۱۹ را راحت گرفت بعد برای تصاحب پیرانشهر حتی سردست با نفده.پیش امد.تیمسار حتی خودش.کامیونها رو اوردن داخل شهر.با دژبان و کادریها.هرچی نیرو در شهر بود رو از خیابانها جمع اوری میکردن.با ارتفاع سنگی کنار شهر که اخرین ارتفاع بود بنام سکانیان میفرستادن تا جلوی ارتش عراق گرفته شود.نیروها فوج فوج از کمر کش ارتفاع بالا میرفتن.توپخانه نیروهای خودی را هدف قرار میداد.از یک طرف عراق و طرفی خودی..بچه ای مردم رو تکه تکه میکرد.تا تعدادی با بالا رسیدن..و جنگ شد تن به تن با سرنیزه..حتی دوبار هواپیمای جت خودی روی کوه را بمباران کرد..ودو طرف در یکجا کشته شدن.تا بلاخره تا شب ارتش عراق را شکست دادیم.و وادار کردیم.تا به خاک خود.پشت میله مرزی تمرچین بر گردد.اما صدها نفر از بچه ای لشگر شهید و زخمی شدن.نبرد سکانیان تمام شد.استوار غلامرصا کشاورز.دوست و برادر من.گه چند روز قبل در پایگاه خود روی ۲۵ ۱۹ ناهار تولد پسرشو داده بود.شهید شد.انهم وقتی جنگ تمام شده بود.بعد از ۴۰ ماه جبهه.خیانت به خون جوانان.خیانت به ایران..حتی فشار به امام .برای این دستورا.
درود برشما شیر مرد راستگو ، خدا از شما وهمه رزمندگان پیاده نیروی زمینی ارتش قبول کند، هم در دنیا و هم در آخرت جبران نماید، امرزم شما درلشکر 84 پیاده فرمانده گروهان یکم پیاده و گروهان اداوات گردان 182 پیاده در آخر جنگ مستقر در میمک ، آن موقع ستوان دوم بودم بنام علی کشاورز ، سرهنگ بازنشسته فعلی و وکیل پایه یک دادگستری که خیلی آرزو دارم همرزمان سربازم را پیدا کنم.
درود بر شرفت ما هم همان شب در تپه شهدا مستقر بوديم كه دستورعقبنشيني دادن ازساعت يكشب تا٨صبحبهمرزايرانرسيديم
متاسفم برای صدا و سیما که به جای اینکه این وطن پرستان رو به نسل جوان معرفی کنه کسانی میاره که افتخارشون دو تابعیتی بودن و پول ملت رو میخورن و میفرستن برای توله هاشون تو کشورهایی که دشمن ایران و ایرانی هستن و باعث کشته شدن جوانان ما تو جنگ صدام تنها نبود
روحش شادتر، دشمنانش سرافکنده تر!