صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
نوروز بمانید که ایّام شمایید!
آغاز شمایید و سرانجام شمایید!
آن صبح نخستین بهاری که ز شادی
می آورد از چلچله پیغام، شمایید!
آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار
آن گنبد گردننده ی آرام شمایید!
خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،
خورشید شما، عشق شما، بام شمایید!
نوروز کهنسال کجا غیر شما بود؟
اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید!
عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید!
هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق،
هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید!
امروز اگر می چمد ابلیس، غمی نیست
در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید!
گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است،
در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید
ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید!
شاعر، خانم پیرایه یغمایی
این شعر از مولانا نمیباشد و سراینده این شعر شاعره معاصر پیرایه یغمایی میباشد
ممنون، اصلاح شد
از مولاناست
خانم پیرایه یغمایی دختر حبیب یغمایی , (زاده ۱۲۸۰ خورشیدی در خور ناحیهٔ جندق از بخش خور و بیابانک – درگذشتهٔ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ تهران)، پژوهشگر ادبی، روزنامه‌نگار، و شاعر ایرانی معاصر بود
و درباره این شعر مطلبی نوشته است:
پیرایه یغمایی در مورد غزلش « ایام شمایید!» در فیس بوک خود ۵ سال پیش چنین نوشته است :
با درودها و شادباش های فروردینی:
به مناسبت نوروز ،غزلی به نام «ایآم شمایید» پیشکش شما عزیزان کردم که بعد از چند ساعتی، هم خودم دریافتم و هم دوستان خبر دادند که بعضی ها آن را به مولانا جلال الدین منسوب کرده اند. این موضوع هم باعث خنده بود و هم حیرت / چرا که دیدم آنها مولانای بزرگ را همانقدر می شناسند و همانفدر با او مهربان هستند که پیرایه یغمایی کوچک را !/ و دریافتم که آنها حتی یک غزل که نه – بلکه یک بیت هم از این شاعر بزرگ نخوانده اند و اگر خوانده بودند هرگز این اشتباه آشکار را نمی کردند/ و راستی … بر ما مردم سرزمین حافظ و سعدی و مولانا و خیام و شعر و ادب و گل و بلبل ، چه رفته است که اینهمه بدون تفکر و تأمل شده ایم؟/ اینک دوباره غزل را می گذارم تا عزیزانی که به این موضوع برخورد می کنند ماجرا را دانسته باشند
افسوس وصد افسوس که شناختن را به سهو انداختیم وبه ظاهر پی شناختنیم وتا بشناسیم گم شده ودگر نیست
الحق وانصاف که چه زیباسروده شده وبایدگفت که ازجنس شعرمولاناست که برخی دوستان رابه شک وشبهه انداخته خودبنده حقیراولین باری که این شعرراخواندم بدون درنگ آن رامنسوب به مولانای جان دانستم وخداراشکرکه امروزه شاعرانی داریم که اشعاری چنین نغزوزیباوازجنس اشعارمولانامیسرایند
احسنت
شعری بسیار زیبا ۰ به سبک مولانا ۰ چنین بانوان شاعری باعث افتخار هر ایرانیست ۰ زنانشان چنینند ایرانیان ۰ ۰۰چگونند گردان و جنگ آوران ۰