بایگانی برچسب: حجت الاسلام محمود ابوالقاسمی

آل عمران52- فَلَمّا أَحَسَّ عيسي مِنْهُمُ الْکُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاري إِلَي اللّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ آمَنّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنّا مُسْلِمُونَ چون عيسي از آنان احساس کفر کرد، گفت‏: «ياران من در راه خدا چه کسانند؟» حواريون گفتند: «ما ياران [دين‏] خداييم‏، به خدا ايمان آورده ‏ايم‏؛ و گواه باش که ما تسليم [او] هستيم‏».

صف14- يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصارَ اللّهِ کَما قالَ عيسَي ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصاري إِلَي اللّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ فَآمَنَتْ طائِفَةٌ مِنْ بَني إِسْرائيلَ وَ کَفَرَتْ طائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذينَ آمَنُوا عَلي عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرينَ اي کساني که ايمان آورده ‏ايد، ياران خدا باشيد، همان گونه که عيسي‏ بن‏ مريم به حواريون گفت‏: «ياران من در راه خدا چه کساني ‏اند؟» حواريون گفتند: «ما ياران خداييم‏.» پس طايفه ‏اي کفر ورزيدند، و کساني را که گرويده بودند، بر دشمنانشان ياري کرديم تا چيره شدند.

طلاق3 - وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَکَّلْ عَلَي اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْرًا و از جايي که حسابش را نمي‏کند، به او روزي مي‏رساند، و هر کس بر خدا اعتماد کند او براي وي بس است‏. خدا فرمانش را به انجام‏ رساننده است‏. به راستي خدا براي هر چيزي اندازه ‏اي مقرر کرده است‏

مائدة56 - وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ و هر کس خدا و رسول الله و کساني که ايمان آورده ‏اند را وليّ خود بداند درحزب خدا هستند وبرهمه غلبه می کنند

مائدة51 - يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصاري أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظّالِمينَ اي کساني که ايمان آورده‏ايد، يهود و نصاري را دوستان [خود] مگيريد [که‏] بعضي از آنان دوستان بعضي ديگرند. و هر کس از شما آنها را به دوستي گيرد، از آنان خواهد بود. آري‏، خدا گروه ستمگران را راه نمي‏نمايد

نحل68 - وَ أَوْحي رَبُّکَ إِلَي النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمّا يَعْرِشُونَ و پروردگار تو به زنبور عسل وحي [=الهام غريزي‏] کرد که از پاره‏اي کوهها و از برخي درختان و از آنچه داربست مي‏کنند، خانه‏ هايي براي خود درست کن‏،

اَللّهُمَّ الرْزُقْنی شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ خدایا روزیم گردان شفاعت حسین علیه السلام را در روز ورود و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت با حسین علیه السلام و یاران حسین آنانکه بی دریغ دادند جان خود را در راه حسین علیه السلام.

قال موسى : يا رب و ما العاشوراء ؟ قال : البكاء و التباكي على سبط محمد ( صلى الله عليه وآله وسلم ) ، والمرثية والعزاء على مصيبة ولد المصطفى ، يا موسى ما من عبد من عبيدي في ذلك الزمان بكى أو تباكى ، و تعزّى على ولد المصطفى إلا و كانت له الجنّة ثابتا فيها

حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: ای سلمان خدا مرا از نور خالص و برگزیده خویش آفرید و پس مرا خواند و من او را اطاعت کردم و از نور من علی (علیه السّلام) را خلق کرد او را خواند پس او خداوند را فرمانبرداری نمود و از نور من و نور علی فاطمه را خلق کرد و او را خواند پس او خدای را اطاعت نمود و از نور من و علی و فاطمه، حسن و حسین را آفرید و آن دو را به خود فرا خواند پس ایشان از خدا فرمانبرداری و اطاعت نمودند. سپس از نور حسین نه امام را آفرید و آنان را فرا خواند پس آنان او را اطاعت و فرمانبرداری نمودند قبل از اینکه آسمان بنا نهاده شود یا زمین گسترده شود یا هوا یا آب یا فرشتگان یا انسان آفریده شود و ما به علم الهی انواری بودیم که او را تسبیح می گفتیم و از او می شنیدیم.