اشعار

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی

«سلام کوید جان»

یک کانال که تو این دشت

پناه بی پناهان مادرم زهرا سلام الله علیهاست

چه کسی رو به تو آورد و نچید از تو نگاهی

*مجلس ترحیم خودم* ♈سهراب سپهری ♈بعد مرگم شده بود… آمدم مجلس ترحیم خودم ، همه را می دیدم همه آنها که نمی‌دانستم عشق من در دلشان ناپیداست ♈واعظ از من می‌گفت… از نجابت‌هایم، از همه‌ی خوبیها و به خانم‌ها گفت : اندکی آهسته تا که مجلس بشود سنگین‌تر… راستی این …

این شعر فردوسی رو بخونید که ۹۰۰ سال پیش سروده… چو ناکس به ده کدخدایی کند کشاورز باید گدایی کند …! در این خاک زَر خیز ایران زمین نبودند جز مردمی پاک دین همه دینشان مردی و داد بود وز آن ، کشور آزاد و آباد بود چو مهر و …

ابیات مشهور

بی ثمری لاله راسایهءاین سرو چمن بی ثمر است نکند جلوه به صحراو دمن بی ثمر است ———– نغمه ی بلبل شیدابه گلستان چه خوش است تاسحر ناله کند زاغ وزغن بی ثمر است ———- زاهد گوشه نشین گفت به هر شام و سحر آه من بی اثر و ناله …

بسم الله الرحمن الرحیم نزدیک تر از نزدیک شب قدر است و یار ما چه نزدیک ست و بی پرده بفرما می زند او خود، عبادش را عجب نور و جلال و شوکتی دارد تماشایی است دیدارش غلامان حریمش غرق در نور حضور او تمام سال باشد وامدار یک نگه …

در محضرش عاشقانه باید رفتن با نسخه ای از بهانه باید رفتن آنقدر بکش دیده بر آن خاک درش بانگی برسد که خانه باید رفتن تکبیر بگو مگر که راهت بدهند یک شاخه از آن شاخ نباتت بدهند بی دیده ی او مرو که آب است سراب تا قطره ای …

حاج ولی الله کلامی، مداح و شاعر شهیر کشورمان به مناسب روز جهانی قدس و به یاد فرمانده شهید سپاه قدس، غزلی زیبا سروده است.

🔻اشعار منسوب به امیرالمومنین که خطاب به حضرت زهرا سلام الله علیها بعد از شهادت حضرت زهرا می فرماید: نفسی علی زفراتها محبوسةٌ یا لـیتها خـرجـت مـع الزَّفَـراتِ لا خیرَ بعدکِ فی الحیاةِ و إنّما أبکی مخافةَ تـطـولَ حـیاتی جان من با ناله هایم در سینه ام حبس شده.    …

فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة شاهی که ولی بود و وصی بود، علی بود سلطان سخا و کرم و جود، علی بود مسجود ملائک که شد آدم، ز علی شد آدم چو یکی قبله مسجود، علی بود آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود، علی …

علی دست خدا امشب به جنت می‌نهدپا را پیامبرآورد ازبـهر اسـتقـبال  زهرا را   ملاقات علی و فاطمه باشد تماشایی ز مظلومی کنـد مظلومه ای امشب پذیرایی   نشان برهم دهند از چشم احمد دور و سربسته علی فـرق شکسته ، فاطمه پهلوی بشکسته

تا نباشی قطره، دریا چون شوی / تا نه‌ای گم گشته، پیدا چون شوی

ماه قربت معبود، ماه خوب مهمانی / او سراغ می گیرد! حال بنده ام دانی؟

هر چه دارم همه از سفره ی مادر دارم خوش از آنم که به سر، سایه ی مادر دارم دل ز ما برد همان دم که نگاهش گل کرد این گلستان همه از دیده ی مادر دارم راه آن جنت اعلی نه که راهی است بعید زین نشانی که من …

نزدیکتر از نزدیک…. صدایم میزنی ای دوست و من مشتاق می آیم پناهم داده ای، ای دوست و من بی تاب می آیم گذشتی از خطاهایم .. گذر کردی ز کردارم و من این بار با قلبی پر از امید می آیم صدایت پر زِ احساس است.. هوای مادری دارد …