.
غبطه خوردن به ملک عظیم اهل بیت علیهم السلام.
آیه ۵۴ سوره نساء
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظيماً
يا اينكه نسبت به مردم (پيامبر و خاندانش)، بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مىورزند؟! ما به خاندان ابراهيم، [كه يهود از آنها هستند نيز]، كتاب و حكمت داديم؛ و حكومت عظيمى در اختيار آنها (پيامبران بنىاسرائيل) قرار داديم.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- احْتِجَاجُهُ (علیه السلام) عَلَی النَّاکِثِینَ فِی خُطْبَهًٍْ خَطَبَهَا حِینَ نَکَثُوهَا فَقَالَ: وَ قَدْ أَمَرَکُمُ اللَّهُ أَنْ تَرُدُّوا الْأَمْرَ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ (صلی الله علیه و آله) وَ إِلَی أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمُ الْمُسْتَنْبِطِینَ لِلْعِلْمِ فَأَقْرَرْتُمْ ثُمَّ جَحَدْتُمْ وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ لَکُمْ أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَ إِیَّایَ فَارْهَبُونِ إِنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ وَ الْحِکْمَهًِْ وَ الْإِیمَانِ وَ آلَ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) بَیَّنَهُ اللَّهُ لَهُمْ فَحَسَدُوهُ وَ أَنْزَلَ اللَّهُ جَلَّ ذِکْرُهُ أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ کَفی بِجَهَنَّمَ سَعِیراً فَنَحْنُ آلُ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) فَقَدْ حُسِدْنَا کَمَا حُسِدَ آبَاؤُنَا وَ أَوَّلُ مَنْ حُسِدَ آدَمُ (علیه السلام) الَّذِی خَلَقَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِیَدِهِ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَ أَسْجَدَ لَهُ مَلَائِکَتَهُ وَ عَلَّمَهُ الْأَسْمَاءَ وَ اصْطَفَاهُ عَلَی الْعَالَمِینَ فَحَسَدَهُ الشَّیْطَانُ فَکَانَ مِنَ الْغَاوِینَ ثُمَّ حَسَدَ قَابِیلُ هَابِیلَ فَقَتَلَهُ فَکَانَ مِنَ الْخَاسِرِینَ وَ نُوحٌ (علیه السلام) حَسَدَهُ قَوْمُهُ ثُمَّ حَسَدُوا نَبِیَّنَا (صلی الله علیه و آله) أَلَا وَ نَحْنُ أَهْلُ الْبَیْتِ الَّذِینَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنَّا الرِّجْسَ وَ نَحْنُ الْمَحْسُودُونَ کَمَا حُسِدَ آبَاؤُنَا.
امام علی (علیه السلام)- با اینکه خداوند فرموده بود که کار را به خدا و رسول و صاحبان امر بازگردانده و واگذار نمایید همانها که حقیقت را میفهمند، بااینحال شما ابتدا اعتراف نمودید و پس از آن انکار کردید، با اینکه خداوند برایتان فرموده بود: و به عهد من وفا کنید تا به عهدتان وفا کنم. (بقره/۴۰) خداوند صاحبان کتاب و حکمت و ایمان و آل إبراهیم (علیه السلام) را برایشان واضح و آشکار ساخت، ولی به آنها حسد ورزیده و این آیه نازل شد: أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً، فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ کَفی بِجَهَنَّمَ سَعِیراً؛ آل إبراهیم (علیه السلام) ما هستیم که مورد حسد واقع شدیم همانطور که پدران ما مورد حسد واقع شدند.
نخستین فردی که مورد حسادت واقع شد، حضرت آدم (علیه السلام) بود که خداوند وی را با دست قدرت خود آفریده و از روح خود در کالبد او دمید، و ملائکه را به سجده او واداشت و تمام اسماء و نامها را به او آموخت و او را بر جهانیان برگزید، پس شیطان بدو رشک برده و از غاویان و خاسران گردید. (اعراف/۱۷۵).
سپس قابیل بر هابیل حسادت نمود و دست خود به قتل او آلوده ساخته و از جمله زیانکاران شد، و حضرت نوح (علیه السلام) مورد حسد قوم خود قرار گرفت که گفتند: این مرد انسانی است همانند شما از آنچه میخورید میخورد و از آنچه میآشامید میآشامد. و اگر از انسانی همانند خود اطاعت کنید، زیان کردهاید. (مؤمنون/۳۴۳۳) و انتخاب فرد برگزیده با خدا است، هرکه را بخواهد برمیگزیند و مخصوص رحمت خود نموده و حکمت و علم را به هرکه بخواهد میدهد.
سپس بر پیامبر ما محمّد (صلی الله علیه و آله) حسد ورزیدند، بدانید که ما آن اهل بیتی هستیم که خداوند رجس و پلیدی را از ما دور ساخته، و ماییم آن جماعتی که همچون پدرانمان مورد حسد و رشک واقع شدیم.