بسم الله الرحمن الرحیم
والضّحی خوانت عجب گسترده است
پرتوی عشقت به دل، بنشسته است
والضّحی با تو زشب نیست هراس
با وجود تو ، چه محنت گذراست
والضحی آئینه ی ایمان تویی
چون تو هستی، وجود ما پابرجاست
والضّحی با تو زندگی کردیم
این همه رزق و روزی ما، زشماست
والضّحی صبح کی میرسد زراه؟
در سیاهی شب، نورتان در دلهاست
والضّحی تا کجا کشانیم؟
تا قیامت ؟ که دیده و دل، بیناست؟
والضّحی قسم به نور بلندت
قصه عشق ما، به سوی شماست