وجود مقدس پیامبر گرامی اسلام فرمودند:
« لَوْ کانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَکانَ عَلِیاً
وَ لَوْ کانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکانَ الْحَسَنَ
وَ لَوْ کانَ الْحَیاءُ صُورَةً لَکانَ الْحُسَینَ
وَ لَوْ کانَ الْحُسْنُ(هَیئَةً لَکانَتْ) فَاطِمَةَ »
اگر حلم و بردباری به صورت یک انسان مجسم در آید، می شود علی بن ابیطالب.
یعنی اگر حلم و بردباری نقاشی شود و مجسم گردد، می شود امیرالمؤمنین علیه السلام. چرا که حلم و بردباری که ایشان خرج کرده واقعا عجیب است.
اگر فضل را بخواهی تصور کنی، تصویر آن صفت امام مجتبی علیه السلام است.
اگر حیاء را بخواهی تصور کنی، تصویر آن صفت امام حسین علیه السلام است.
اگرتصویر حُسن را هم بخواهی به هیبت فاطمه سلام الله علیها است.
(مئه منقبه من مناقب امیر المومنین و الائمه، ص135)
حضرت رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «لو کان العقل رجلا لکان الحسن»
اگر قرار بود عقل در شخصى مجسّم گردد آن شخص حسن بن على بود
اگر عقل بهصورت یک پیکر و مرد درمیآمد به چهره امام حسن درمیآمد
فرائد السمطین، ج 2، ص 68.
براء بن عازب از رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) نقل کرده که درباره امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: «هذا منّى و أنا منه و هو یحرم علیه ما یحرم علىّ»
کنز العمال، ج 7، ص 107; ذخائر العقبى، ص 123
(این از من و من از اویم و آنچه بر من حرام است بر او نیز حرام مى باشد).
گردآوري از کتاب: اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، 1385 ه.ش، ص 19