برادر محترم جناب آقای عباسی، فرماندار محترم شهرستان پیشوا! سلام
ما اتباع بیگانه هستیم؟
آقای عباسی! به استناد تاریخ و فرهنگ و ارزشهای دینی و مذهبی مشترک، ما اتباع بیگانه نیستیم. اکنون که جهانیان در خطر ابتلا به ویروس کرونا قرار گرفتهاند و جهان دچار بهت سنگین شده است، چارۀ کار در همدلی و مهربانی است. اگر رعایت نکنیم، ویروس کرونا همه جا در کمین است. مشخص هم نیست که زودتر دست چه کسی را خواهد فشرد. دغدغههای شما برای حفظ سلامتی جان انسانها قابل احترام است، اما باور کنید که تهدید به اخراج مهاجران خاطیِ احتمالی با ترکیب ناپسند «اتباع بیگانه» در روزهای سخت کرونایی که مهاجران مسلمان افغانستان نیز درگیر مبارزه با آن هستند، آزار دهنده است. بیاییم در این روزهای سخت کمی مهربان باشیم و به لبخند فکر کنیم.
فراموش نکنیم که پنج سال پیش در فروردین ماه سال 1394، رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند: «تهران، خانۀ برادران افغانستانی است» پس ما برادریم. مگر میشود برادر را «اتباع بیگانه» خواند؟
فراموش نکنیم که چقدر از هموطنان ما در سالهای سخت جنگ تحمیلی در کنار همرزمان ایرانیشان برای دفاع از یگانگی ارزشهای ما شهید شدهاند. فراموش نکنیم که چقدر از هموطنان ما در جبهۀ مشترک و در برابر نیروهای تروریستی تکفیری با عنوان مدافع حرم جنگیدند و به شهادت رسیدند. فراموش نکنیم که چقدر از هموطنان ما با دشواریهای بسیار، در شغلهای طاقت فرسا برای سازندگی و بازسازی ایران اسلامی کار کردند. فراموش نه، به یاد داشته باشیم که در این روزهای سخت کرونایی چقدر از مهاجران برای مقابله با بحران این ویروس، در کنار برادران همدل ایرانی خود فعالیت جهادی میکنند. چقدر از مهاجران در کارهای جهادی داوطلبانه حضور دارند و «ماسک» «گان» تولید میکنند. چقدر ما بیخبریم؟ ما احساس میکنیم که بیگانه نیستیم، با مردم شریف ایران یگانه هستیم.
آقای عباسی! هر وقت گذر شما به بارگاه آسمانی امامزاده جعفرابن موسیالکاظم علیهالسلام افتاد، سلام ما را به شهدای مدافع حرم افغانستانی برسانید.