آیا وقت اون نرسیده که به سراغ همان نسخه درمانی رویم که پدرمان آدم (ع)رفت؟

بسم الله الرحمن الرحیم
نوری الهی سراسر وجودش را گرفته بود ازپرتو آن اسماء زیبا مدهوش شده بود یادگرفته بود تا در اولین لحظات پا گذاردن به عالم هستی اولین نامی را که بعد از خالق مهربانش به قلبش راه دهد نامهای نیکویی بود که با تعلیمش، هستیش شکل جدیدی بخود گرفته بود. از برکت تعلیم آن اسما خود را برکرانه این هستی بهشتش گونه اش برترین مخلوق میبیند که ازبرکت شناخت وتعلیم اتها به چنین جایگاهی رسیده بود اما نمیدانست که چگونه باید آنرا حفظ نماید. بهشتش را با وسوسه ای گم کرد چون به حدود خود پایبند نشد و آنچه را که تعلق به او نداشت مطالبه کرد.فراموش کرد آن هنگام که درون این بهشت زیبا که آورده شد سفارش شد که به آن درخت زیبا نزدیک نشو ولی دیگر کارازکار گذشته بود وناگهان دید شرابطش از آن شکوه و زیبایی پرجلال، به گونه ای شده که ناچار باید از برگهای درختان استفاده کند آه براستی چه رخ داده مگر او چه کرده بود که که به چنین اوضاعی باید گرفتار شود؟؟بله نافرمانی از رب، مگر لمس یک درخت چه اهمیتی باید داشته باشد که او را از جایگاه عظیمش به چنین اوضاع رقت انگیزی سوق دهد؟ باز تامل کرد و بیاد آورد که حضرت رب العالمین فرموده بود به آن درخت نزدیک نشو تا از جمله ظالمین نشوی. ولی چرا ظلم؟ او که در نهادش هم تصور ظلم نداشت چرا اکنون از جمله ظالمان باید قلمداد شود؟ پاسخ این پرسشش را چگونه باید دریابد؟
طولی نکشید خطاب آمد بخاطر آنکه عهدخود را فراموش کردی و نسبت به آنچه که باید عزم میداشتی نداشتی پس دیگر شایسته این مکان نخواهی بود وباید درشرایط دیگری خارج از این بهشت هبوط کنی و درآن مکان تا زمان معینی زندگی کنی اما بدان که من از جانب خودم برایت راهنما میفرستم مادامیکه از او تبعیت کنی هیچ حزن و اندوهی برایت نخواهد بود. اما او اندوه گذشته اش را درسینه اش داشت آنچنان که گریه امانش را بریده بود نمیتوانست آن فراموشی امر دوستش را بفراموشی سپارد. آه خدای من چه چیزی من را ازاین دوزخی که درآن گرفتارش امدم میتواند برهاند چگونه ازان بهشت برین به این دوزخ گرفتار آمدم . بیادآورد آنچه که اورا به این روز درآورده از پیروی کردن یک همنشینی نا اهل ریشه میگیرد وبا شنیدن حرف او بود که بهشتش را گم کرد واکنون گریه امانش را بریده وتوان از وجودش ربوده وبی قراری را بجای آن قراردل برسراسر وجودش حاکم کرده آه خدایا تو یادم دادی که برای توست اسماء نیکو و از جمله اسماء نیکوی توست که توّاب ورحیمی. آیا از پس آن فراموشی میشود تو مرا بیاد آری؟ و مرا ازاین دوزخ خودساخته نحاتم دهی؟ واینجا بود که باب نجات هستی برویش بازشد عطروبویی فضای اطرافش را فرا گرفت که آن را قبلا استشمام کرده بود کم کم با انوارشان نیز اشنا شد آن نورها را میشناخت وبیاد آورد که میبایست درهمه لحظات خودرا با آنها منطبق میکرد تا ازشرّ آن همنشین بدکردار که ابلیسش خطاب میکردند درامان بماند .
دراین دوران آدم که خود را اهل نجات یافته بود سعی کرد تا هرآنچه که خالقش براو فرموده بود را مجدداً بیادآورد تا دچار هجران نگردد وبیادآورد که خدایش فرموده بود ای فرزندان آدم کاری نکنید که که مانند پدرتان آدم به فتنه ای دچار شوید که بواسطه آن از بهشت رانده شوید.
حال این ما هستیم که هم فرزندان پدرمان آدم هستیم و هم به همان دردی مبتلا شدیم که پدرمان آدم مبتلا شده یعنی بهشتمان را گم کرده ایم. آیا وقت اون نرسیده که به سراغ همان نسخه درمانی رویم که پدرمان آدم ع رفت؟ بهشت ما همان آخرین کشتی نجاتی است که فرزند صالح همان کشتی نجاتی است که پیامبرآخرالزمان حضرت رسول اکرم ص فرمود مثل اهل ببتی مثل سفینه نوح .
بیاییم همه باهم بسوی آن کشتی نجات با حسن عمل و صفات نیکو عزم جزم کنیم .مادامیکه این عزم را بعهد خود مبدل نکنیم دراین فراموشخانه محکوم به فنایبم ودردو ترس و هجران و گمراهی، قرین ما خواهد بود و یگانه نسخه درمانش برنگ خدا درآمدن است با تبعیت از هادی الهی که او منتظر ماست تا نجاتمان دهد تا از سنخ او نگردیم از این گرداب رها نگردیم.

با هم بخوانیم:
این الخسن واین الحسین این ابنالحسین .این طالب بدم المقتول بکربلا این بقیه الله …
صل الله علیک یا صاحب الزمان